17 juli, dag 2

Wij zeggen weer hallo

Vanmorgen ging de wekker om 04:30 uur. Zachtje de trap af, want je slaapt tenslotte bij iemand anders in huis. Die trap is overigens doodeng. Zo'n jaren dertig trap met smalle treden en maar aan een kant en leuning. Broodjes gesmeerd en om 05:30 uur zaten we op de fiets. 

Het is druk op de Wedren, de 50 km en de vroege 40 km zijn al op pad en nu zie je vooral militairen voorbij lopen die vanaf Heumensoord zijn vertrokken. Om precies 06:00 uur wordt het startsein gegeven en mogen we van start. We worden vooral toegezongen door jongeren die nog niet naar bed zijn geweest. Het is hier een dolle boel. Het is meteen al warm en de zon schijnt volop, dat belooft wat. Goed smeren en goed drinken is hier het advies en daar houden wij ons aan. 

De eerste 20 km lopen we eigenlijk zo weg. We lopen door Oosterhout, Valburg en Elst. Ondanks de drukte is er genoeg ruimte om je eigen tempo te lopen. Vooral in de dorpen is het erg gezellig. Jonge kinderen staan langs de kant en willen een high five en delen snoep, chips en groenten uit. Je wordt toegezongen en dat voelt goed. De volgende 10 km is al wat lastiger, we krijgen het heet en de zon brandt op je huid. Schaduwrijk wandelen is er hier niet bij en vooral de lange (saaie) stukken van dorp naar dorp zijn killing. Maar dan die laatste 10 km. Alle afstanden zijn weer bij elkaar gekomen vlak voor Bemmel en nu lopen we als een soort makke schapen achter elkaar aan in een tempo die je met winkelen nog niet zou willen. We beginnen de spieren in de benen te voelen en nu laten ook de voetjes van zich horen. Welke gek doet dit zichzelf nu aan........ En dan uit het niets duikt de brug over de Waal op. Yes, het einde is in zicht. Maar die brug en de aanloop ernaar toe is lang en stijgend..... We hebben het gered en mogen ons welverdiende biertje op de Wedren dan eindelijk nemen, maar niet voordat we de nieuwe stempelkaarten hebben opgehaald voor morgen.

Als we naar huis fietsen merken we toch wel dat er meer pijntjes zijn dan we dachten. Ook zitten Selina en ik weer onder de zonne-allergie. Daarnaast zijn we moe, heel moe en besluiten nadat we de voetjes in een teiltje water hebben gehad we eerst even een uurtje gaan slapen. Zo man, dat is lekker. Na een verfrissende douche verse broodjes halen voor morgen en na de kip/kerrie salade nog even de voetjes verzorgen. En voor je het weet is het tijd om naar bed te gaan. Morgen staat de wekker om 03:30 uur want nu hebben wij de vroege start.