18 juli, dag 3

Wij zeggen goedenavond.

Vandaag hadden wij de vroege start en mochten om 05:00 uur starten, dat hebben we ook gedaan. Om 03:30 uur opgestaan, hetzelfde ochtend ritueel als de dag ervoor en gaan met die banaan. De spieren voelen nog ietwat stroef maar daar is mee te leven , Frank daarentegen heeft het slechter. 2 blaren onder zijn kleine teentjes en 2 zere plekken onder de bal van zijn voeten. Geprobeerd het nog enigzins comfortabel te maken en afgesproken bij de eerste Rode Kruis post naar binnen te gaan om het goed te laten tapen.

Als het startsein gegeven wordt gaan we weer van start. Langs de weg weer heel veel jongelui die net klaar zijn met uitgaan en je veel succes wensen. Zo leuk om te zien. De een heeft iets dieper in het glaasje gekeken dan de andere. Maar ze staan er wel massaal. Het is gelukkig frisser dan gisteren maar naar gelang de ochtend vordert komt die koperen bol langzaam aan de hemel. Na 15 km bereiken we de blarenpost en mag Frank aansluiten. Na anderhalf uur staat hij weer buiten en hebben ze drie gewone blaren en een bloedbaar behandeld. Langzaam komt hij weer op gang en kunnen we onze weg vervolgen. Vandaag lopen we vanuit Nijmegen naar Heiveld, Alferna, Wijchen, Beuningen en Weurt en dan weer terug naar Nijmegen. Als we Wijchen binnenlopen komen we een vakantievriendin van Selina tegen. Wij hebben elkaar ook al 15 jaar niet gezien dus dat is best even grappig. We lopen verder en langs de route wordt het steeds drukker als we het centrum inlopen. We lijken wel VIP's. Iedereen zwaait naar ons, biedt van alles aan en wenst ons succes. Ook al is het nog ochtend, het bier vloeit hier al rijkelijk. Men neemt hier speciaal vrij voor en dat is ook echt te zien. Nou, wij wachten daar nog even mee. 12 km voor het eind komen we bij de KNWB stand en mogen we een kleine maaltijd en wat drinken pakken. Het is pasta carbonara en smaakt helemaal niet zo gek. Dit krijgen wij omdat we die peperdure kaartjes hebben gekocht via Via Vierdaagse. Na een moeizame start van ons alle drie begint de motor weer op stoom te komen en lopen we al zingend weer verder. In Nijmegen deelden ze ijskoude gastendoekjes uit. Wat is dat heerlijk in je warme nek. Ook al is het niet zo warm als gisteren, het is toch nog steeds bloedheet op sommige stukken. En dan kom je bij de Waalkade in Nijmegen en wordt het dringen geblazen. We zitten als haringen in een tonnetje en even later wordt duidelijk waarom. Op de hoek is een travestieten show aan de gang en in de ramen staat een man half naakt te dansen; ja, dat trekt kijkers. Het laaste stuk loop je langs dranghekken waar honderden mensen achter staan. Wat geeft dat een goed gevoel, ze schreeuwen je lettelijk over de finish. En daar is het supergezellig en doen we nog een biertje over 2, 3...... 

Op de fiets weer terug naar huis maar niet voor we bij de Jumbo broodjes voor morgen hebben gehaald. Even relaxen met een bakkie water voor de voetjes, alles weer insmeren met blaasjesgel en iets voor spierpijn en dat even laten intrekken. Hopelijk werkt dat en staan we morgen weer pijnloos op. Na een heerlijke douche de macaroni opgewarmd en dan wordt het langzaam weer tijd om naar bed te gaan. Geloof me: dat is nu geen straf. We kunnen morgen weer een uurtje langer blijven liggen, lekkerrrrr.