Dag 11, de droom gaat verder......

Wakker worden van de wekker is ons niet gegund. Rond de klok van half 5 gaat meerdere malen het stroom eraf en dan weer erop. Normaal merk je daar niet zo veel van maar wel als iedere keer de airco gaat piepen. 😞Ik geef het op.... Uiteindelijk blijft het stroom erop en kan ik koffie zetten. Het bed daarentegen ligt geweldig. De achterkant ziet eruit als een Chesterfield (je ruikt het leer) en als je instapt is het net of je op een bankstel gaat liggen; je zakt er als ware een beetje in weg naar niet zo erg dat je rugpijn krijgt, heel bijzonder. Om 07: 30 uur ontbijten we op het terras van het mainhouse waar we met dat enige andere stel zitten. Het is hier zo ongelofelijk mooi. Wij hebben alleen niet zo veel met die luxe. Alle deuren worden opengehouden, je stoel aangeschoven, je servet op je schoot gelegd en in de avond loopt er een mannetje met je mee die het pad verlicht met zijn zaklamp. Hij staat je bijna voor je deur op te wachten om je op te halen. Niets is ze hier te veel. 

Na een lekker ontbijt is het tijd voor dag 2 van onze safari experience. Rama staat ons al op te wachten als we 08:30 uur bij de entree aankomen. We gaan naar Lake Manyara National Park, dit ligt op een half uur rijden van onze lodge vandaan. Eerst weer die vreselijke weg naar beneden. Daar kruisen we een ossenwagen, die zie je hier ook veel. Onderweg nog stop bij een uitkijkpunt. Hier staan natuurlijk ook weer een paar mannen die je van alles proberen aan te smeren. Het is nog een beetje bewolkt maar je ziet de lucht breken. Snel een foto en door. Bij het park haalt Rama de tickets en gooit zijn dakje weer omhoog. Het feest kan beginnen!!!! 

Het eerste wat we tegenkomen zijn bavianen, die leven hier in grote getalen. Ondertussen spot Frank een olifant tussen de bomen maar die is nog te ver weg voor een foto. Het Lake Manyara National Park is in tegenstelling tot gisteren heel groen. Het is een groot bos, vooral in het begin en als je daar doorheen rijdt waan je je in de film Jurassic Park. HIHIHI. Het wachten is op de dinosaurus en dan is daar de eerste olifanten familie. Ze steken de weg over. De auto voor ons stopte niet snel genoeg en dat liet mama olifant even weten. Ze draaide zich om, keek de kant van die auto op en was dreigend in haar houding, beweging en trompetterde. Heel indrukwekkend om dat te zien. We rijden door en zien ook de blauwe aap en nog een andere soort. Er leven hier 4 soorten apen; wij zien er drie, de zwart/witte is erg schuw. We komen langs impala's, verschillende soorten hoentjes en zebra's. Rama rijdt keurig zijn rondje en stopt als hij wat ziet. Bij het meer aangekomen proberen we nijlpaarden te spotten. We zien ze in de verte maar dat is te ver voor een foto. Het meer is ongeveer 200 tot 330 km2 groot. Het is zout water maar wordt wel steeds zoeter door water uit de bergen en de hevige regenval van 3 jaar geleden. De bomen rond het meer konden de stijging en de verandering niet aan en staan er verdord bij, een heel bijzonder tafereel. We rijden door en dan ineens loopt er een grote olifant voor de auto. Hij waggelt op zijn gemakje door en gaat pas aan de kant als hij een lekkere struik heeft gevonden waar hij van kan eten. Hier zijn geen woorden voor, zo gaaf. Ook Frank is in zijn nopjes en vind dit een geweldige ervaring. We blijven met z'n tweeën de hele tijd staan om door het dak te gluren wat er nog meer voorbij komt. Zo hopen we een glimp op te vangen van een leeuw die schijnen hier vaak te liggen in de bomen maar helaas is dat ons niet gelukt. Dan maar een selfie, zijn we onze eigen attractie. We zijn een keer zo dicht langs een olifant gereden dat je hem bijna kon aanraken. Achterin dit park is een soort picknick plaats waar je ook kunt plassen. Ik trek de deur open en daar is een gat, nee hé..... Godzijdank is er ook nog een normaal toilet. Ik kreeg het toch wel een beetje benauwd. Zonder het door te hebben rijden we hier alweer 3 uur in de rondte. We vinden het wel genoeg en Rama brengt ons terug naar de Lodge waar we net op tijd voor de lunch arriveren.

De lunch hier lijkt wel een 4 gangen diner en alles is even smaakvol. Na de lunch gaan we het zwembad onveilig maken. Er is nog geen kip te bekennen terwijl het park vandaag vol zou zitten. Die moeten natuurlijk allemaal nog komen? 🤔 Het water is koud, brrrr, de zon moet dat doen dus alleen het bovenlaagje voelt heerlijk aan maar daaronder...... We houden het ook niet lang vol. Even opdrogen in de zon voor we naar de kamer gaan en op de patio van het uitzicht gaan genieten. De vallei ligt er nu prachtig uit zo vol in de zon. Het contrast met een berg aan de zijkant maakt het nog mooier. Toch jammer dat we alweer afscheid moeten nemen van deze bijzonder plek.

Als we nog één keer met z´n tweeën tegelijk gedoucht hebben, wat zo leuk is, horen we hier voor het eerst regen. Hoe leuk is een tropische regenbui en zo welkom voor het land. Helaas duurt de bui maar 20 minuten, zeker niet genoeg voor de droge grond hier. Na de bui en voor er nog een kleine tweede achteraan komt zijn we bij het mainhouse. Het is inderdaad een stuk drukker. Een bus vol bejaarde Engelsen die gezellig met z'n allen op safari zijn heeft zich op het terras gevestigd. Het diner is wederom voortreffelijk, we kunnen echt niets anders zeggen. Na het dessert krijgen we zelfs nog een keuze menu wat we morgen voor lunchbox mee willen. Zoals ik al zei: niets is hier te veel. Normaal kun je hier vanaf 07:30 uur ontbijten maar omdat wij morgenochtend al om 06:30 uur vertrekken hebben we om een broodje gevraagd. Nou, 'daar komt niets van in', zei onze ober. Jullie krijgen morgen een gewoon ontbijt om 06:00 uur. We moeten zorgen dat we 5 voor 6 in het restaurant zijn en dat onze bagage klaar staat in de kamer zodat deze opgehaald kunnen worden. Het moet toch niet gekker worden. 😜 Als we naar huis lopen staat daar het mannetje met zaklamp weer klaar om ons weer naar ons chalet te begeleiden. Bij binnenkomst is de housekeeping alweer geweest om de handdoeken te wisselen, het bed open te vouwen, de gordijnen te sluiten, een chocolaatje neer te zetten en de klamboe dicht te doen. We drinken nog een kopje thee op het terras, tikken het laatste stukje van dit verhaal en sluiten de boel om 22:00 uur. Morgen om 04:30 uur gaat de wekker weer. 

Lala salamo (welterusten)