Dag 14 (Sint Maarten 2021)

14 november 2021 - Philipsburg, Nederlandse Antillen

Wat een vreselijke nacht. Elk piepje, kraakje, geluidje wat dan ook en ik zat rechtop. Ik voel mij gebroken als ik wakker word. Ik sluip mijn bed uit, doe het gordijn een stukje open zodat ik geen licht hoef aan te doen en ga de was vast vouwen. Je moet toch wat als je zo vroeg wakker bent. De rupsen hebben het terras ook al weer gevonden en wandelen er met de hele familie overheen. Je zou er fobieën van krijgen. De schuifpui blijft in ieder geval dicht, ze liggen er al tussen geplet. Brrrrr 😱

Ik maak met het laatste stukje stokbrood een ontbijtje. Een sneetje met ham, één  met chocopasta en ééntje met een gebakken eitje. Normaal gesproken dek ik de tafel maar buiten eten is nu geen optie en binnen…… niet gezellig.

Na het ochtendritueel rijden we naar de ferry om naar Pinel Island te gaan.  Pinel Island, ook wel Îlet de Pinel genoemd, ligt ten noordoosten van de Franse zijde van St. Maarten. Het is een piepklein eilandje met een prachtig wit zandstrand, een enorme populatie leguanen (je vraagt je af hoe ze er terecht zijn komen), twee beachbars, strandbedjes die je kunt huren en wuivende palmen. Je bereikt het eiland per boot. Deze vertrekt vanuit het haventje van Cul-de-Sac. De overtocht kost €10 per persoon en duurt nog geen 10 minuten, gedurende het hele jaar gaat er doorgaans om de “Caribische” 30 minuten een bootje naar Pinel Island. Wij waren vroeg en klaar om de eerste van 09:30 uur te nemen. Uhuh doucement, we vertrekken om 09:50 uur. De laatste vertrekt om 17:00 uur. Mis je de boot, dan kun je de nacht samen doorbrengen met de vele leguanen die het eilandje rijk is en de miljoenen muggen die op zoek zijn naar vers bloed. Bij aankomt zien we al de eerste leguaan, wat een prachtbeest. We gaan eerst even over het eiland wandelen. Waar we met het bootje zijn binnen gekomen is het water heel kalm. Aan de ander kant is het water ruig en liggen er veel rotsen voor de kust. Dit is ook de habitat van de leguanen. We zien er nog één en horen er meerdere tussen de stuiken. Nog even snel een selfie en we lopen weer terug naar het rustigere gedeelte. Frank heeft een nieuwe duikbril moeten kopen want helaas heeft de vorige het gisteren begeven en gaat deze even uitproberen. Helaas, dit is niet de juiste plek om te snorkelen. Misschien wel als je buiten de boeien durft te gaan maar man lief heeft naast hoogtevrees ook dieptevrees. Als we het strand op lopen zien we twee korven in het water hangen. We nemen even een kijkje en daar zien we verse kreeften in liggen. Ik lust ze wel hoor maar om ze nou zo uit te kiezen…. nee ik pas. We gaan gezellig wat drinken onder zo’n rieten afdakje en genieten van al die bootjes die hier voor dit eiland aanmeren. Nog even in de branding spelen en dan is het tijd. We nemen de boot van 12:45 uur terug. Normaal zouden we langer blijven maar we gaan zo uitchecken dus varen we mee terug met dezelfde boot die net weer een buslading vol mensen heeft afgezet. Dit kleine eiland loopt langzaam vol.

Het grootste gedeelte staat al ingepakt en na een verfrissende douche zijn wij er klaar voor. We mogen de sleutel achter in een speciaal daarvoor kastje deponeren en vertrekken naar onze laatste bestemming op dit eiland, Divi Little bay beach resort. Nog even snel langs de Super U en binnen een uur komen we aan op onze bestemming. Het kan sneller maar we durven de gok niet te nemen en rijden terug via Marigot, wat dus een omweg is, vanwege de wegblokkades. We checken in en krijgen kamer 427 toegewezen. Dat is een gebouw op de heuvel en als we daar heen lopen met twee zware tassen blijkt het ook nog eens op de derde verdieping te zijn zonder lift. Hijgend komen we boven en blijkt dat onze sleutel het niet doet, je bloed loopt in je schoenen. 😲 Met die tassen weer naar beneden gelopen, ze in de auto gezet en hup naar de receptie. Divi is een groot complex en het is warm dus we komen daar lichtelijk oververhit aan. Ik trek de stoute schoenen aan en vraag aan die mevrouw van de receptie of ze ook een kamer heeft die op een lagere verdieping ligt. Mijn linkerheup is niet zo´n fan van trappen en heuvels. Een half uur later krijgen we een kamer op de begane grond en wat voor kamer. Het heeft een aparte keuken, een grote woonkamer en een net zo´n grote slaapkamer. Er zitten twee terrasjes bij die uitkijken op zee. We zijn heel blij.😁 Alles bij elkaar heeft het wel even geduurd voor de gesetteld waren en de avond valt alweer in als we gaan zitten. We doen niets meer. Morgen gaan we kijken of we nog dingen herkennen, we zijn hier een jaar of 10 geleden namelijk ook een weekje geweest en wat we de rest van de dag gaan doen……..

Foto’s