Le Mont-Saint Michel

22 juni 2017 - Le Mont-Saint-Michel, Frankrijk

De laatste dag op Guernsey hebben we niet veel gedaan; wat gewinkeld en alle 4 wat kleding gekocht, gehangen in en rond het zwembad en heerlijk gegeten bij een hotel om de hoek dat leuke en lekkere menu's heeft. De koffers zijn grotendeels ingepakt dus na het ontbijt kunnen we de oversteek weer gaan maken naar Saint Malo.

Dat ging lekker vlot. Na het ontbijt alles opgeruimd, tanden gepoetst, koffer dicht en om 8 uur waren we er klaar voor. Tijdens het laden tilt Frank onze grote en zware koffer net niet hoog genoeg op en tik, achterlicht gebarsten. Da's balen. Je zou denken dat alles een stuk makkelijker in de auto moet gaan, nou niets is minder waar. Het is wederom één grote puzzel. Het is druk op de weg maar het rijdt wel door dus wij staan als eerste voor het het hek om in te checken. Toettttt, de boot vertrekt uit Guernsey en Frank en ik kijken vanaf het buitendek mee als we de haven uit varen. Floris en Paulien zitten beneden. Floris heeft het niet zo op varen. Het weer is hier een stuk koeler dan gisteren maar gelukkig breekt op de zee de zon door en blijf ik nog even heerlijk in de wind zitten. Het lijkt wel of mijn deodorant niet werkt want in een mum van tijd zit ik nog bijna alleen. Nee hoor, alle gekheid op een stokje: het waait gewoon enorm.

Bij aankomst in Saint Malo is het heerlijk weer en zoals we onszelf al in het begin van de vakantie beloofd hebben gaan we eerst een ijsje eten bij Sanchez in het centrum van Saint Malo. We nemen geen 2 maar 3 bollen waar we € 28,- voor moeten neerleggen maar dan heb je ook wat. Een kinderhand is gauw gevuld, nou de onze ook hoor, heerlijk. 

De rit naar Le Mont-Saint-Michel duurt nog geen uur en om half 5 arriveren we daar. Maar dan zoeken naar de juiste parkeerplek, wat een drama. Frankrijk is een prachtig land hoor maar er zouden alleen geen Fransen moeten wonen. Ze praten/verstaan amper Engels en je wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Hehe, eindelijk gevonden en we leggen het laatste stukje naar dit eiland per shuttlebus af. Die bus zit propvol en zet ons op de loopbrug af. Nu nog 500 meter lopen en we staan op Le Mont-Saint-Michel waar we één nachtje zullen blijven. Uiteraard hoor je onze camera veel klikken want het ziet er zo sprookjesachtig uit.

Inchecken was ook weer een uitdaging omdat er nu even geen receptie in dit hotel aanwezig is en je je moet melden bij een ander hotel. Maar dan eindelijk kunnen de tassen naar de kamer en kunnen we dit klooster gaan verkennen. Onze kamer ligt aan de voorkant op zolder en Frank noemt het liefkozend "onze duiventil". Aan de voorkant van het hotel zitten we precies in de punt en kijken uit op het hoogste punt van het klooster. Floris en Paulien zitten één verdieping lager en die kamer zit aan de zijkant. 

We gaan eerst wat drinken want als de mannen zeggen dat ze scheuren in de schedel voelen weten wij hoe laat het is. In het smalle straatje, waar ook ons hotel Le Mouton Blanc zit, heerst er een rara cultuur. We hebben het idee dat alle horeca gelegenheden van één en dezelfde zijn maar de één is maar open tot 6 uur terwijl de andere het diner vanaf half 7 serveert. Het zijn niet heel veel tentjes dus het komt nogal raar over terwijl er wel overal gedekte tafels staan. Afin, bij de één een biertje gedronken a € 9,- per stuk en bij de tent ernaast een heerlijk 3-gangen menu gegeten voor € 24,- wat in verhouding dan weer prima betaalbaar is. 

Tijd om te gaan wandelen. Mont Saint Michel is gelegen op een rotsachtige schiereilandje. Het ligt ongeveer 1 km vanaf de kust van Normandië. De oorsprong van deze bijzondere plek dateert uit de 8e eeuw toen de aartsengel Michaël verscheen aan Aubert, bisschop van Avranches. De bisschop stichtte een bidkapel die later werd vervangen door een Karolingische abdij. Later volgden Romaanse en gotische gebouwen elkaar op tot in de 16e eeuw. Je waant je hier echt in de middeleeuwen. We klimmen over de vestingmuur tot zover we kunnen en maken prachtige foto's. Ik hou hier zo van. Als we uitgelopen zijn gaat ieder naar zijn kamer en zoals je eigenlijk al kan verwachten is hier alleen Franse televisie. Niet dat we echt televisie moeten kijken maar CNN of iets in die trend vinden wij altijd wel fijn. Om half 12, als het echt donker is gaan Frank en ik nog een kleine wandeling maken om deze abdij, La Merveille, verlicht op de foto te zetten. Zo romantisch. Morgen door naar Gent voor onze laatste 3 dagen vakentie.

Foto’s

1 Reactie

  1. Monika Geutjes en Ria Bak:
    23 juni 2017
    Wat heerlijk om weer naar je verhaal met de prachtige foto's te kijken/lezen...Nou ik zou zeggen proost op de laatste paar dagen die jullie nu nog hebben maar 9.-€voor een biertje dan ga je wel nippen ervan dus schade wordt ingehaald bij de BBQ hihih...Veel liefs van ons en tot toedeletoe xxxx