Dag 35, New york

Goodmorning big city that never sleeps. Ik doe het gordijn een stukje open en yes, zon. We hebben gelukkig van alle herrie beneden niet veel meegekregen. Wakker worden in de Big Apple is toch wel van een heel ander kaliber.  Er wonen hier 8.5 miljoen mensen en jaarlijks komen er zo'n 70 miljoen mensen deze stad bezoeken. Na de koffie gaan we ontbijten bij the Grey Dog om de hoek. Een leuk restaurantje waar de sfeer helemaal top is. Een dopie voor mij en een kluts voor Frank en wij kunnen er weer tegen. Oftewel eenmaal hele eitjes en een omelet. 🍳 
Om 10:00 uur lopen we naar de Chambers Street waar we ons moeten melden voor een fietstour. We hebben nog nooit zo’n chaos meegemaakt. De toer zou om 11:00 uur beginnen en wij staan netjes 20 minuten voor tijd in de rij om ons aan te melden. Het schiet maar niet op en ondertussen groeit de rij achter ons. Blijkt dat ze helemaal geen fietsen genoeg hebben. Afgelopen weekend hadden ze 2000 fietsen uitgeleend voor een groot fiets evenement maar daar is een groot deel nog niet van terug. Er staan veel Nederlanders in de rij die er ook schande van spreken. Dan komt er een vrachtwagen de straat inrijden vol met fietsen en kunnen we om 12:00 uur eindelijk aan de toer beginnen. Onze gids manoeuvreert ons handig door het verkeer en vertelt onderweg wat over de gebouwen uit de eerste periode van New York. Daar heeft Nederland natuurlijk een grote rol bij gespeeld. Wisten jullie bijvoorbeeld dat Wall Street zijn naam te danken heeft aan een muur die de Dutchies daar neergezet hadden om aanvallers buiten te houden. Dat is uiteindelijk niet gelukt, de muur werd afgebroken en de straat kreeg de naam Wall Street. We rijden door naar een punt waar de Brooklyn Bridge goed te zien is. De gids zet ons allemaal even op de foto met die brug op de achtergrond .📷 
We gaan door naar Waterfront Greenway. Hier blijken we twee mensen verloren te zijn. De dochters staan bij ons maar van mama en papa geen spoor. De gids is gaan zoeken en heeft ze uiteindelijk gevonden, de ketting was eraf gelopen. Éénmaal weer herenigd vertelt hij over een het prachtige schip wat daar ligt en gratis bezocht kan worden. De Wavertree is een historisch zeilschip met een ijzeren romp, gebouwd in 1885. Het is nu het grootste drijvende smeedijzeren zeilschip. We fietsen verder. De lucht is strak blauw en de zon brandt op de huid. We fietsen nu door China Town en Little Italy. Ja kijk, daar is ons hotel. Onze groep van 12 personen vindt nu goed zijn weg door het verkeer wat echt wel chaotisch is. Overal hoor je getoeter en waar 22 jaar geleden (toen waren we hier ook) iedereen nog voor het rode poppetje wachtte, is daar nu geen sprake meer van. Jong of oud iedereen steekt over wanneer het kan, soms ook als het niet kan. 🙈 We stoppen even bij een fontein waar we 20 minuten mogen rondkijken, vervolgens rijden we door naar Little Island. Dit is een artificieel eiland parkje van amper een ha groot. Het was de droom van multi miljardair Barry Diller (echtgenoot van de Belgische ontwerpster Diane von Fürstenberg). Hun geschenk aan de stad, want dat is het, kostte het stel 260 miljoen dollar. Het eiland is ontworpen door Heatherwick Studio. Het is een geniaal ontwerp dat steunt op 130 tulpachtige structuren die op hun beurt rusten op 280 betonnen pijlers. Er is een amfitheater met 687 zitplaatsen. Ook hier mogen we een kwartier rondlopen wat erg leuk is. En door……… Een klein stukje verderop ligt het oorlogsschip de Intrepid. Dit schip wat nu dienst doet als monument heeft zelfs nog shuttles opgepikt uit zee die terug kwamen uit de ruimte. We nemen een foto voor we verder gaan richting Central Park. Ook hier vertelt onze gids over de gebouwen rondom het park. Zo staat er een mega skyscraper van meer dat 100 verdiepingen waarvan de bovenste 250 miljoen moest kosten. Daar kwam natuurijk geen hond op af. Het staat nu te koop voor 195 miljoen. In het park is het druk. Het ligt vol met zonaanbidders en ook de paardenkoetsjes doen goede zaken. Onze rit eindigt hier. Het was een leuke ervaring zo door New York te fietsen. We bedanken de gids, geven hem fooi en lopen richting metro. Dan komen we langs hotel Wellington waar we toen gelogeerd hadden. Gesloten net als het kerstwinkeltje wat daar onder zat. De buurt hier ziet er een beetje verpauperd uit. 
We pakken Metrolijn W om naar onze wijk te komen. Lopend zou ons dat 1 uur en 15 minuten kosten. De metro in New York is groot, goed geregeld en snel. Een enkeltje kost $3,25 wat schappelijk is. Blijf je lang en ga je er veel gebruik van maken kun je ook een 7 dagen kaart kopen voor nog geen $40,-  voor we naar ons hotel lopen nog wat gehaald voor het ontbijt morgen want we moeten vroeg weg. Daarna lekker op ons dakterras gehangen en een Frans boek gelezen. 😴😴
Na een verkwikkende douche gaan we de wijk in. Het leeft hier enorm. Overal restaurantjes met terrassen op de weg. Er kan nog net één auto door. Tussen al dat geweld van eten zit een all year open kerstwinkel. Bij binnenkomst komt de kerstmuziek daar je tegemoet zodat je gelijk in de kerstsfeer bent. Ik word hier altijd een beetje hebberig van. 🤭 Het ene is nog leuker dan het ander. Als we in het buitenland zo’n winkel tegenkomen moeten we iets meenemen voor ons houten kerstboompje. We kiezen voor een melkwit glazen huisje, half besneeuwd met een plaatje van een vogel voorop. Thuis halen we dat hang dingetje eraf en doen er wat watten in voor een rook effect. Als twee kleine kinderen lopen we naar buiten. We scoren een pizza, hoe kan het ook anders als je in Little Italy verblijft en sluiten hiermee de dag af. Morgen vroeg op. We gaan naar 911 grond zero. Zo benieuwd naar. 22 jaar geleden hebben we de verwoesting nog gezien. Tot morgen…..