Dag 37 en tevens het laatste verslag. 😔

Onze laatste nacht in hotel Nobleden zit erop. Dit was geen goedkoop hotel maar wat een heerlijke kamer op een top locatie. We zouden deze zo weer boeken. 
We hebben de tijd en daar gedragen we ons ook naar. Later wakker, 2 bakjes koffie en daarna pas naar ons gezellige ontbijtbarretje. Om 10:15 uur trekken we voor de laatste keer een hotelkamerdeur dicht en stallen de koffers bij de receptie. 
We moeten wat tijd doden en besluiten met metro Q naar Brooklyn te gaan. Dan ga je namelijk over de Manhatthan Bridge. Deze hangbrug is van 1909 en ruim 2 km lang. De 4 metrobanen bevinden zich onder het wegdek en Frank leek het wel leuk om dat te zien. Verder is er een fiets- en een voetpad. Van de week zijn we er nog onderdoor gefietst en zie je de metro's boven je hoofd rijden. De wijk Manhattan ligt op een eiland dus je moet altijd over een brug of door een tunnel om hier weg te komen. Er zijn 3 bruggen en 2 tunnels. Nodig ook want het is hier zo ontzettend druk. 😬
We stappen in Brooklyn uit en lopen via diezelfde brug terug. Nu loop je vlak naast de metro banen die af en aan rijden. Iedere keer als er één voorbij rijdt voel je de brug schudden. Eerst een beetje vreemd maar na een paar metro’s raak je eraan gewend. Het weer valt tegen. Het is maar 11 graden en het heeft vanmorgen wat geregend, nu is het gelukkig droog. Het is een fijne wandeling met uitzicht op de Brooklyn Bridge en lower Manhatthan. Ook niet druk maar dat zal met het weer te maken hebben. Als we eroverheen zijn wandelen we nog wat door Chinatown en zien we hoe groot deze wijk eigenlijk is. Alles, maar dan ook alles staat in het Chinees. We zijn nu echte Hollanders. Kijken. Kijken en niets kopen. Frank roept altijd gelijk dat het Chinese troep is. Hij heeft gelijk…… 
We hebben het wel gezien, gaan terug naar het hotel en vragen of de taxi iets eerder kan komen. We willen wel op het vliegveld wachten (mensen kijken). We konden via het hotel deze taxi bestellen voor $62,- cash betalen. Wat we al verwachtten: er kwam een gewone zwarte auto voorrijden met een oudere Chinese man erin die geen woord Engels sprak. Een snorder dus die op deze manier wat centjes wil bijverdienen. Hij rijdt redelijk en na een uur door druk verkeer komen we aan bij terminal 4. Hier vandaan zal de KLM vertrekken. Het wachten kan beginnen. We staan op standbye voor de vlucht van 17:35 uur. Het loopt hier helemaal vol en we horen hier en daar al fluisteren dat die kist helemaal vol is. Dan horen we de man achter de balie vragen of er 4 vrijwilligers zijn die zondag willen en kunnen vertrekken. Zijn eerste bod is een hotel, vervoer van en naar het vliegveld en $1000,- op een creditcard. Niemand….. $1500,- dan……. Niemand?  Pas bij $2000,- pp plus de rest komen er mensen op af. Je begrijpt dat wij op deze kist ook niet mee konden. We laten ons listen op de volgende. Deze gaat precies een uur later. Ook daar begint het wachten en ziet het er hier ook niet rooskleurig uit. Er zijn wat kisten uitgevallen waardoor alles nu stampvol zit en het is hier einde vakantie.  Dan komt het verlossende woord. We mogen mee. 🙏 ik rij 18, Frank rij 52. WHO cares, wij gaan naar huis. De vlucht verloopt soepel en na 6 uur en een kwartier staan we weer op Nederlandse bodem. Dat kunnen we helaas niet zeggen van onze koffer. Die staat nog in New York. Omdat we een andere ticket kregen hebben we geen tracknummer meer. Die zat daar opgeplakt en de baliemedewerkster heeft onze oude boardingpassen weggegooid. Dus nu maar hopen dat het goed komt met die koffer. Wat hebben wij toch met koffers……..
Na ruim 5 weken is dit dan echt mijn laatste verslag. We willen iedereen bedanken voor de leuke reacties en hopen natuurlijk dat jullie ervan genoten hebben. Wij in ieder geval wel. Het zal even duren voor we weer een trip gaan maken aangezien we net een ander huis hebben gekocht met een hele grote tuin (voor en achter) en die doen we volgend jaar. Soms moet je keuzes maken. 🤣 Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan dus wie weet………..