Dag 36. Vandaag het 911 Memorial Museum bezocht

Wekker gezet om 06:00 uur. Omdat we er bijtijds in liggen is dat prima te doen. We hebben gewoon even tijd nodig om lekker (koffie) wakker te worden waarbij het toilet ook een belangrijke rol speelt. 🫣Om 08:00 uur zijn wij weer en route. Het regent een heel klein beetje maar de temperatuur is goed en na 25 minuten lopen komen we aan bij Starbucks naast het WTC. Hier treffen we onze gids Chris. Er zijn al twee wat oudere zeer lieve mensen. Na even gewacht te hebben horen we dat de groep van 10 niet komt. Hebben wij even mazzel. We gaan twee uur rond het WTC lopen waarbij Chris ons van alles gaat vertellen over 9 sept 2001. Hij heeft een heel pak grote foto’s bij zich die hij om beurten en op verschillende plekken laat zien. We weten zeker dat iedereen deze nog op zijn netvlies heeft staan en waar je was op dat moment. Wij in ieder geval wel.
We beginnen voor de deur van het nieuwe WTC waar een groot spierwit ding staat, de Oculus. Het is de ingang van het station. Het moet een duif voorstellen die losgelaten wordt door een kinderhand. Even je fantasie gebruiken. Hij vertelt er gelijk bij dat het geheel 4 miljard heeft gekost. Er ligt wit Italiaans marmer in waarvan elke tegel $1200,- kost. Belachelijk….. het schijnt nog zacht te zijn ook waardoor het constant vervangen moet worden. Die fabriek in Italië lacht in zijn vuistje. 😂 Het meeste wordt betaald door de belasting betaler, onze gids noemt dit OPM oftewel Other Peoples Money. Frank komt niet meer bij, “goeie opmerking! Lijkt Nederland wel!!” Weer buiten laat hij ons de brandweerkazerne en de gedenksteen om de hoek zien. Het geeft je toch weer een flashback. Dan gaan we een gebouw in waar American Express nu is gevestigd; hier staat het monument  the Eleven Tears. Een sierlijk en elegant eerbetoon aan de elf medewerkers van American Express die op 11 september 2001 zijn overleden. De basis van het monument, ontworpen door kunstenaar Ken Smith, is een elfzijdig reflecterend zwembad van zwart graniet.  De naam van elke medewerker is in het graniet gegraveerd, samen met vijf woorden die de persoon beschrijven.  Waterdruppels vallen zachtjes als tranen over die inscripties. 
We lopen verder via Liberty park waar The Sphere, een 6,5 meter hoge koperen wereldbol staat. Deze stond op het plein tussen de torens als een symbool van wereldvrede en -handel. De top was opengereten als een ingeslagen schedel maar structureel was het beeld intact. Dan gaan we een overdekte brug in. Halverwege zet hij ons op een specifieke plek, moeten we naar buiten kijken en laat ons in het gebouw aan de overkant een weerspiegeling zien. Het is het of je de Twin Towers ziet en links ernaast een brandweerhelm. Heel creepy als je bedenkt dat deze gebouwen niet naast elkaar staan en zelfs niet even hoog zijn. Hopelijk zegt de foto genoeg). Later op straat zien we die gebouwen ook, echt zo raar. Dan gaan we naar het plein waar de twee enorme waterbakken met namen erop staan. Deze fonteinen staan daar waar de Twin Towers stonden, althans een deel. Iedere morgen steken medewerkers een witte roos in de naam van diegene die die dag jarig is. Dan vertelt Chris dat je onder de namen je hand in het water moet steken en dit op een naam moet smeren. Zo zegen je deze persoon of personen als je meerdere doet. Natuurlijk doen wij dat ook. Maar niet bij alle 2983 slachtoffers hoor. Dat zou een dagtaak zijn. Ook staat hier naast andere bomen de survival tree. De enige boom die het instorten van de gebouwen heeft overleeft. Wij zijn hier 22 jaar geleden ook geweest en toen was het één grote krater met puin erin en een hek eromheen met foto’s van overledenen maar ook van vermisten. Van een groot deel van die mensen is nooit meer iets teruggevonden. 😪
Nog één klein weetje dan…… Marineschip The USS New York is gebouwd met staal van het World Trade Center in New York. Het schip heeft als motto Never Forget, nooit vergeten. In totaal werd er 7.500 kilo staal van het WTC in New York gebruikt.

We nemen afscheid van Chris nadat hij ons heeft gedropt bij het Memorial Museum. Er staat een gigantische rij maar wij hebben skip the line kaartjes. We lopen de rij zo voorbij en kunnen gelijk naar binnen. Dit is zo bijzonder dat we daar eigenlijk geen worden voor hebben. Het is diep onder de grond en laat het hele verhaal zien inclusief verwrongen staal, uitgebrande brandweer wagens en alle foto’s van de slachtoffers en films. Bij het zien van de film Boatlift heb ik toch wel een traantje gelaten. Deze film liet zien hoe honderden boten de mensen die gevlucht waren naar het water gered hebben. Erg aangrijpend. Ook de vele levensgrote foto’s en beelden zijn weer zo schokkend dat het niemand koud laat. Je ziet hier mensen huilen ook al zijn we bijna 23 jaar later. Ik hoop dat onze foto’s verder een beeld geven. 

Na dit toch wel beladen bezoek aan het museum gaan we het even van ons af lopen. We lopen richting de Brooklyn Bridge. Door de wolkenkrabbers van Lower Manhattan lijkt de brug niet zo groot, maar de brug is maar liefst 84 meter hoog en 1.825 meter lang. In het midden is er een wandelpad. Het is trouwens prachtig weer geworden, misschien zelfs wel iets te warm. De teller zegt 29 graden met een hoge luchtvochtigheid. We lopen met honderden anderen de brug over en net als die honderden anderen maken we een selfie met Lower Manhatthan op de achtergrond. Eenmaal aan de andere kant nemen we de metro terug naar het hotel. Even tijd om de voetjes omhoog te leggen. 

Om 16:00 uur moeten die voetjes toch nog even aan de bak. We hebben een gratis food tour geboekt. Als we onze gids Jasmin gevonden hebben blijken we de enige twee te zijn. Ze loopt met ons een blokje om waarbij we steeds in een lokaal tentje wat eten kunnen kopen. Het was niet spectaculair. Pizza en Vlaamse frieten kennen we wel. Ook een muffin is niet zo speciaal. Het leukste vonden we de corn dog. Een Koreaans hapje op een stokje. Het is iets van rijstmeel waar je verschillende vullingen in kan doen. Wij nemen er één om te delen die we half laten vullen met mozzarella en een worstje. Erg lekker, zeker het kaas gedeelte. De cannoli ging ook wel. Verder vinden we deze food tour niet zo bijzonder. Ze vertelt niets over de buurt alleen dat alle restaurants hier erg lekker zijn. We zijn dan ook zo klaar en gaan lekker naar huis op ons terras zitten. Morgen gaan we rondje om de kerk……. Uhhh nee, om het Vrijheidsbeeld.  😂😂