Dag 13, Salamaca

8 uur geslapen en mán wat hadden wij dat even nodig. Weer zo fris als een hoentje en de buikjes vol trekken we even voor negen uur de deur achter ons dicht. We laten Sevilla voor wat het is en zetten koers naar onze volgende bestemming: Salamanca. Als je het topografisch bekijkt beginnen we vandaag aan de reis terug. 😲 Maar daar doen we nog wel 13 dagen over!!! 🤗 Gelukkig valt het verkeer mee en zijn we zo de stad uit. Al snel zitten we op de A-66. 

De A-66 of Autovía Ruta de la Plata is een snelweg in Spanje, die vanaf Sevilla naar Gijón in het noorden gaat. De autosnelweg is met 730 kilometer één van de langste in Spanje. De gehele 'route 66' is 809 kilometer lang. Van oorsprong is dit een oude pelgrims route. 

Het is een mooie en rustige weg. We gaan er even af om te kijken of het plaatsje Medina iets is. We rijden richting het centrum maar worden niet koud of warm van dit dorp. We besluiten om door te rijden. Bij het plaatje Cáseres verlaten we de snelweg en rijden zo op een zijtak van de rivier de Taag af. Deze vindt zijn oorsprong nabij Madrid en eindigt in Lissabon, Portugal. Het is hier ook weer leuk rijden. Bij Cañaveral gaan we de snelweg weer op. We zien het ene na het andere ooievaarsnest waarvan de meeste "bewoond" zijn. Daarnaast zien we grote, hele grote roofvogels vliegen. Wat zijn dat toch een pracht beesten. 

We zouden eerst een wandeling maken in deze streek genaamd Extremadura maar het is nu al 33 graden met alleen maar 🌞. We zien daar toch maar vanaf omdat deze wandeling geen enkele beschutting biedt. 

Na nog eens twee uur rijden komen we aan in Salamanca. We hebben een kleine b&b gehuurd midden in het centrum met een parkeerplaats in de buurt. Een half uur voordat we arriveren sturen we de eigenaar een bericht. Ze staan keurig te wachten; we parkeren de auto in de garage en de vrouwelijke helft brengt ons naar het appartement wat zo'n 6 minuten lopen is. De dame die overigens geen Engels spreekt heeft er aardig de pas in. Het is ook nog eens bergopwaarts. De zweetdruppels zijn zichtbaar op ons voorhoofd. Dan blijkt dat we ook nog op 2 hoog zitten zonder lift. Ik weet niet of jullie onze bagage nog in het geheugen hebben...... 🤭 Het is een schattig klein simpel appartement met alles wat je nodig hebt. We pakken uit wat nodig is en gaan de stad verkennen.

Wat een fantastisch oud centrum heeft deze stad. We zitten er met ons verblijf echt middenin. Je weet gewoon niet waar je moet beginnen en vooral kijken. We lopen een gezellige straat door vol met terrasjes die uitkomt bij de kathedraal van Salamanca. De oorspronkelijke kathedraal dateert uit de 12e eeuw en is 110 meter hoog. In de loop der eeuwen door allerlei factoren is de toren beschadigd. Om verdere schade te voorkomen is er een nieuwe toren omheen gebouwd. Het is een plaatje.

We lopen verder naar de brug Puente Romano. Hij overspant de rivier Tormes, telt 26 mooie bogen, is 400 meter lang en is 20 eeuwen oud. Je kan het haast niet geloven. Natuurlijk is er in de loop van de tijd aan gesleuteld maar dan nog? Helaas is de rivier opgedroogd maar het levert evengoed een mooi plaatje op. Ook een deel van de oude stadsmuur is bewaard gebleven. Het is imposant om te zien.

Om naar het centrum terug te keren moeten we weer klimmen. De stad ligt strategisch gezien vrij hoog. De zon verbrandt je huid in no time dus tijd voor een terrasje in de schaduw. We lopen eerst nog langs de oude universiteit en leuke straatjes waar je aan het eind altijd wel weer een kerktoren ziet. I LOVE IT.... 

En dan om 16:00 uur dat koude biertje alsof er een engeltje over je tong piest. Je krijgt ze hier in een wijnglas wat niet echt lekker drinkt hoor. Geef ons maar iets zonder voetje. Maar ja, het gaat tenslotte om dat gouden spul wat erin zit, toch? 

We gaan door. Eerst langs Plaza Mayor het belangrijkste plein van Salamanca en daarna pakken we nog wat kleine straatjes. Als je iets te ver doorloopt merk je gelijk dat dit een buitenwijk is, iets moderner. We hebben met deze hitte onze wandeling wel weer gehad en schuiven voor de tweede keer vandaag een terras op, dit keer op Plaza Mayor. Ook hier bier in mega wijnglazen. Ze zijn één of ander podium aan het opbouwen en de soundcheck is vreselijk. Hier moeten we snel weg. 

We lopen onder de poort van Plaza Mayor door en daar klinken de klanken van Cuba. Dat is ons ding; heerlijk die Caribische muziek. Genieten! We hebben gelijk 2 euro in het open gitaarkoffertje van het trio gedaan. Je raadt het al: we schuiven aan op terras nr 3. 🙈 

Voor we op terras 4 plaatsnemen waar we ook eten gaan we nog even naar ons appartement.  We zijn voor Spaanse maatstaven iets te vroeg om te eten dus wachten we boven en begin ik vast aan mijn blog. 

Het is in dit stadje één en al terras en al snel vinden we een plekje om te eten. Het is echt druk in deze stad. Voor ons gevoel nog drukker dan Barcelona. Na het eten onttrekken wij ons aan deze mensenmassa. Tijd voor een verfrissende douche. Ondertussen is het al weer 22:30 uur. Je eet hier zo veel later dan thuis. Morgen gaan we de bergen van de Noordkant van Spanje in richting Cain.