Dag 14, Cain (Picos de Europa)

Midden in het centrum je verblijf hebben is wel leuk maar ook in deze stad leeft men voornamelijk 's nachts. Om 07:00 uur koffie gezet, dit is toch wel één van mijn favoriete momenten van de dag hoor. Zelf een ontbijtje in elkaar gedraaid inclusief een broodje voor onderweg. De etappe van vandaag zal ong 360 km bedragen richting de Picos de Europa.De bergketen bestaat uit drie bergmassieven:

Andara; het oostelijke massief, met als hoogste top de Torre Santa de Castilla (2596 meter)

Urrieles; het centrale massief, met als hoogste top de Torre de Cerredo (2648 meter)

Cornión; het westelijke massief, met als hoogste top de Morra de Lechugales (2444 meter)

De centrale en westelijke bergmassieven worden van elkaar gescheiden door de anderhalve kilometer diepe kloof van de rivier de Cares. De rotsen zijn bijna allemaal van kalksteen. Tot zover deze geschiedenisles.

Het eerste stuk van onze route is vlak, geen berg te zien. De zon schijnt en om half 11 geeft de thermometer 26 graden aan. Ondanks een omleiding rijden we lekker door. Na anderhalf uur rijden komen de eerste bergen weer in zicht.

Nog 200 km te gaan. We hobbelen lekker verder. Ik zeg bewust hobbelen want de weg is zeker niet vlak. Langzaam wordt de zon vervangen door wolken en zien we voor ons alleen nog maar grijs. De temperatuur daarintegen blijft nog wel goed, 27 graden. En dan moeten toch de ruitenwissers voor het eerst gebruikt worden. Je kon de bui zien aankomen. (Zie foto) Goed voor de auto want dat ding ziet er niet meer uit. Na 10 minuten is het voorbij. Nu is het nog maar 20 graden. De lucht klaart weer op. Het grijs maakt plaats voor blauw met witte wolkjes en ook is het gelijk 5 graden warmer. 

Nog 100 km te gaan. Ineens doemt voor ons de Picos de Europa op. Een groot bergmassief dat nu nog ver weg lijkt. Als de navigatie zegt dat we nog 69 km moeten, rijden we het dorp Guardo in. Een schattig dorpje aan de voet van de Picos. We rijden door nog een paar kleine dorpjes voor we bij ons hotel komen met de naam Casa Cueva in Cain. Ik kan me niet herinneren wanneer we zo'n mooi gebied hebben gezien. Er zijn gewoon geen woorden voor deze bergen. Adembenemend is het enige wat ik kan bedenken

Caín is het dorp op de laagste hoogte in de hele vallei (460 meter), waardoor het letterlijk lijkt te worden opgeslokt door de Picos de Europa-bergen en ook door het water van de Cares-rivier. Dit geeft nog meer schoonheid aan het landschap dat dit kleine dorpje omringt. We parkeren de auto op een stuk grasland. Overal staan auto's.  Dit dorp is het begin- of eindpunt van een fantastische wandeling. Het is 14:30 uur als we inchecken. We hebben hier de laatste kamer omdat we wat hadden veranderd aan de reis. We hebben de zolderkamer met drie losse bedden. Hilarisch dit. 🤪 De wolkendeken boven de bergen wordt dikker waardoor het het er een beetje mysterieus uitziet. Nadat we de koffertjes op de kamer gezet hebben nemen we plaats op het terras en genieten van alles om ons heen. We eten hier ook en doen vandaag verder niets meer. Wij hopen dat we morgen na het ontbijt ook die wandeling kunnen doen. Het weerbericht zegt regen laten we 🤞 dat het droog blijft. 

Ik heb veel foto's gemaakt en kan niet kiezen dus........ 📸