Dag 32, New Orleans

De zon schijnt als we wakker worden. Na de koffie op bed bakken we een lekker omeletje met ui, champions en tomaat. Toast en jus d'orange erbij en wij kunnen er weer tegenaan. Laatste was in de machine gedaan, die halen we er later wel uit. 
Om 09:00 uur trekken we de deur dicht, pakken de tram en lopen het laatste stuk naar onze verzamelplek. We hebben ons aangemeld voor een gratis wandeling bij Nola tour. Als alle deelnemers zich aangemeld hebben, dat zijn er een stuk of 25, gaan we van start. Dave onze gids heeft geschiedenis gestudeerd en dat laat hij graag horen. Het meeste gaat aan ons voorbij maar er zijn wel een paar leuke dingen die hij verteld heeft. Zo wisten we bijvoorbeeld niet dat New Orleans gebouwd is op modder uit de Mississippi wat natuurlijk niet zo’n goede ondergrond is. Dat zie je hier ook overal op straat. Zijn eerste waarschuwing is dan ook altijd naar beneden te kijken. Het is erg warm en af en toe staan we te lang stil. Je ziet om je heen dat mensen hun aandacht verliezen. De wandeling eindigt bij één van de begraafplaatsen waar hij vertelt dat hier vooral bovengrondse graven zijn die een soort eigen crematorium zijn. De overledene die erin gelegd wordt is met een jaar verteerd door de hitte in New Orleans. Tegen de tijd dat het volgende familielid erin moet halen ze de resten eruit; dit wordt in een box gedaan en onderin het graf gezet. Dit noemen ze de reünie ruimte. Verder was het heeeeel veel geschiedenis waar ik jullie niet mee lastig zal vallen. 🫤We geven fooi, daar doen deze gidsen het voor, en gaan verder. 

Eerst even een frappuccino gehaald bij de Starbucks voor we weer met de tram gaan. We nemen nu de donkergroene lijn nr 12. Deze lijn blijkt een lange te zijn die totaal 45 minuten duurt. We rijden nu door een compleet andere wijk van New Orleans. Frank noemt het gekscherend Amsterdam Zuid. Het ene huis is nog groter dan de andere. Hoe verder we de wijk inrijden hoe rustiger het wordt. Bij het eindpunt nemen de de tram gelijk weer terug. Er is voor ons toeristen hier verder niets te doen.

Tijd om het dakterras weer even op te zoeken. Die stoelen daar zitten zo lekker en omdat de zon zo nu en dan achter een wolk verdwijnt is het goed uit te houden. Om 17:00 uur houden we het voor gezien en gaan we douchen. We gaan zo nog varen. 

18:45 uur komen we aan bij de kade waar de schoepenradboot Natchez klaarligt. Het grote rad achterop is al aan het draaien als we aan boord gaan. We vinden een mooi plekje achterop en kijken hoe we wegvaren. Na drie kwartier worden we in de eetzaal verwacht. Je zou denken dat dat niet veel zal voorstellen. Nou, niets is minder waar. We krijgen tafel 21 toegewezen, een mooi plekje bij het raam. Daar staat al een salade klaar en wordt er een lokale soep met kip geserveerd. Daarna kun je naar het buffet. Er wordt terplekke een grote rosbief aangesneden waar je een grote plak van krijgt en daarnaast ligt gefrituurde kip. Verder kun je zelf groenten, rijst of zoete aardappels pakken. Er lag ook een prutje met crab die zo lekker was dat Frank zelfs nog een tweede keer ging. Voor dessert werd er een soort natte vanille cake gebracht. Gelukkig was dit een klein stukje maar ook deze was heerlijk. Na het eten lopen we een rondje, blijven even bij de jazz band staan die hier speelt en gaan voorop kijken hoe deze boot weer aan de kade gelegd wordt. Dat is best lastig omdat de Mississippi een behoorlijk harde stroming heeft. We wandelen weer via de Bourbon Street terug. Er is weer zoveel herrie, dit kan niet goed zijn voor je oren. Zoveel bandjes in cafés en discotheken hebben wij nog nooit bij elkaar gezien. Ik denk dat we nu echt oud worden. 🤣🤣 We hebben vandaag wel weer genoeg gedaan. Morgen laatste dag in New Orleans.

Ik heb nu eindelijk ook wat video’s eropgezet waaronder een timelaps van de sluizen van het Panama kanaal