Dag 17 (Sint Maarten 2021)

17 november 2021 - Philipsburg, Nederlandse Antillen

Hebben jullie even de tijd...... Onderstaande verslag is een beetje lang maar wat een fantastische dag was dit weer.

Gelukkig beginnen de meeste excursies hier niet zo vroeg en zo ook deze niet. We moeten om 09:00 uur verzamelen op zo’n 10 minuten rijden hiervandaan. Eerst dus rustig ontbijten op ons balkon met een gebakken eitje, een jus d'orange met extra vruchtvlees en een toetje (dit keer een kleine caramel pudding). Uiteraard ontbreekt ook de koffie niet. Dit ga ik echt missen. 😞

Om 08:30 uur gaan we die kant op. Het verkeer kan hier behoorlijk druk zijn dus we nemen het zekere van het onzekere. Na 15 minuten komen we aan in Simpson Bay waar naast de Domino’s Pizza onze boot ligt te wachten. We betalen de Marine belasting van $6,- pp en bestellen de lunch voor straks. Onze groep, bestaande uit 12 personen, mag opstappen op de Rum Rush. Er kunnen 16 personen mee dus gelukkig niet afgeladen. Wij gaan achterop zitten samen met twee oudere Amerikanen, hij (John) is 81 zij (Kay) 75. Zulke leuke mensen. John heeft zelf altijd gedoken maar vanwege zijn leeftijd kan dat niet meer en zit vol grappen en grollen.

Zodra we de lagune uit zijn gaat het gas erop. Achter deze boot hangen 2 Yamaha 300 PK 4T motoren, kosten per stuk € 27000,- Je begrijpt dat we alle losse spullen goed moesten opbergen! De spetters vliegen om je oren……

Onze eerste stop is Creole Rock. Creole Rock is een beschermd gebied. De bootjes die hier komen met mensen die willen snorkelen of duiken mogen alleen daar gaan liggen zolang ze gebruik maken van de beschikbaar gestelde ligplaatsen. Deze ligplaatsen (soort boeien) zijn bevestigd met lange zandschroeven. Het is van het grootste belang om de juiste boei te gebruiken, om geen schade aan de bodem te veroorzaken. We zijn hier al een keer geweest met de Rhino Safari toer maar gaan evengoed snorkelen. De stroming is dit keer sterker wat tot gevolg heeft dat het onder water wat troebel is. Het kost je moeite om de vissen en het koraal goed te zien. Bij de rots zelf lukt het dan nog wel omdat het hier vrij ondiep is. Goed uitkijken dat je de bodem niet raakt want het ligt hier ook vol met zee-egels. Zee-egels hebben lange, zwarte stekels. Hier moet je niet per ongeluk op gaan staan, want de stekels breken gemakkelijk af en zijn maar moeilijk te verwijderen met alle gevolgen van dien.

Na 45 minuten gaan we verder en varen we de Atlantische Oceaan op. Zo, dat is andere koek. De golven zijn hier meters hoog en de boot klapt keer op keer tegen de golven aan om vervolgens met zijn neus de zee in te duiken. Nu zijn het geen spetters meer die de boot in komen maar hele golven. John die dwars op zij zit vliegt van zijn stoel en land op de koelbox die voor mij staat. Hij komt niet meer bij van het lachen. Wij houden hier wel van en hebben dan ook de grootste schik.

20 minuten verder en drijfnat komen we aan bij Tintamare. Tintamare is onbewoond, maakt deel uit van het natuurreservaat van Saint Martin en is beschermd gebied. Er is maar een heel klein stukje strand, de rest is begroeid. Hier kun je, als je mazzel hebt, schildpadden tegenkomen. Dat hadden wij dus niet. Met het hoofd in het water en een Comfy Noodle onder je buik om te drijven zit ik ineens in een school vol Geep achtige visjes. Lang, slank en een lange neus. Ik blijf stil liggen en voor m’n gevoel keken ze me allemaal aan. Je moet weten dat ik het niet zo op vissen heb maar ik probeer het toch steeds weer. Gelukkig zie ik er niet uit als een lekker hapje en zwemmen ze verder. Trots op mijzelf dat ik niet in paniek ben geraakt roep ik Frank dat hij hier moet kijken. Het water is zo lekker warm. De watertemperatuur is hier het hele jaar zo’n 28 graden.

Als iedereen weer aan boord is varen we verder naar Pinel Island. Ook hier zijn wij op eigen gelegenheid geweest maar het gaat ons voornamelijk om de speedboot. We besluiten dan ook niet van boord te gaan…… Hoewel ik wel mijn Carib biertje in het water heb opgedronken. 😋 Deze stop van 30 minuten geeft iedereen de gelegenheid om iets van het eilandje te zien of wat te gaan chillen op het strand.

De koppen zijn weer geteld als we terug varen de Atlantische Oceaan op. Het eerste stukje is best heftig voor we de bocht om gaan en we met de golven mee varen.

Volgende stop……. Grand Case. Hier gaan we lunchen. Overal waar we stoppen is dat niet aan een steiger maar gewoon in zee en zo ook hier moeten we een stukje kleunen. Frank en ik zijn groot en kunnen net het hoofd boven water houden, de rest moet zwemmen. De lunch is in een BBQ strand tentje. Een vreetschuur met hele lange tafels. Aanschuiven en dooreten maar, Frank de ribs en ik de kip. Voor dit soort tripjes klopt het helemaal en met volle buikjes gaan we weer aan boord. We varen langs het huis van Halle Berry, Ricky Martin, Harry Belafonte en Donald Trump. Vooral die laatste is niet normaal. Landgoed Chateau des Palmiers staat nu te koop voor 17 miljoen Dollar. Omdat zijn huis schade heeft opgelopen tijdens Orkaan Irma wordt zijn huis nu aangeboden voor 11 miljoen minder. 17 Miljoen is dus een koopje. 😂 Om nog maar even aan te geven dat hier veel mensen met geld komen is hier pas het 5-sterrenresort La Samanna, A Belmond Hotel geopend. De goedkoopste kamer kost je net iets meer dan € 1000,- per nacht. We liggen hier 20 minuten voor anker. Eerlijk is eerlijk: het water is hier prachtig helder en het strand super schoon.

Onze laatste stop is voor Maho Beach, waar het vliegveld is. De captain gooit het gas er nog even op want in de verte komt een grote “jongen” aan en laat dat nou de KLM zijn. We liggen net op tijd klaar om nog een mooi plaatje te schieten. Het is toch een ander gezicht vanaf het water.

Weer terug en vaste grond onder de voeten nemen we afscheid van John en Kay en geven we de tweekoppige bemanning een welverdiende fooi.

Nog snel een boodschap gedaan bij de ons welbekende winkel en teruggereden naar Divi. Daar nog even in het zwembad gehangen voor we na een heerlijke douche naar de BBQ avond gaan. Uiteraard zit je hier onder de sterrenhemel en geniet je van de geluiden van de zee. Het eten was goed en voldoende en terwijl wij daarvan aan het smikkelen zijn zien we de cruiseschepen één voor één weer vertrekken. Vandaag lagen er wel 4. We maken het niet laat; de zon en de zee hebben hun werk gedaan en ons erg moe gemaakt. Morgen weer een nieuwe dag.

Foto’s

4 Reacties

  1. Bak Ria:
    17 november 2021
    Wat een. Mooi verhaal ik heb genoten dank jullie wel voor dit verslag geniet er nog maar van voor je het weet ben je weer thuis
  2. Van Galen Marina:
    17 november 2021
    Dat was zeker een mooie dag Anita👍
  3. FRANCIS:
    18 november 2021
    Heerlijk! Wat een mooi verhaal. Ik voelde de spetterd! tikkeltje jaloersmakend :)
  4. Saskia:
    20 november 2021
    Wat genieten 😉😊