Dag 12 en 13. Costa Rico, Puntarenas

Onze zeedag was weer heerlijk. Wel bloedheet maar daarvoor hebben ze een zwembad uitgevonden. Lekker weer een uurtje in de hydropool gehangen en gegeten bij Italiaans restaurant Canello. Ze hebben hier 4 aparte restaurants. Één is nieuw en die mag je alleen betalend doen. Die andere 3 kun je allemaal één keer gratis reserveren als je 3 weken op cruise bent. De Italiaan was voor ons de eerste en wat een fantastische keuken weer al mag er voor ons iets minder zout in. Morgen bijtijds op dan komen we aan in Costa Rica.

Ik was weer allejezus vroeg wakker. We zijn wéér een uur terug in de tijd gegaan.  Dan maak ik van de nood maar een deugd en ga op dek 9 de zonsopgang bekijken. De kleuren zijn prachtig als de zon Costa Rica verlicht. Genietend met een kop koffie in mijn hand zie ik hoe het dag wordt. Als je denkt dat je de enige bent die om 04:15 op het dek is heb je het mis. Toch verbaast het mij hoeveel mensen al lurkend aan een sigaretje boven zijn. Links mag je roken, rechts niet. Nou, aan de rechterkant zit niemand! 😂 Dan komt iemand van de crew 4 zwemvogeltjes achterop zetten, baby meeuwen. Ze hebben achter de bar overnacht. Het lijkt erop of ze nachtblind zijn want ze vliegen niet gelijk weg. 
Tijd om Frank te wekken. De zon is nu snel aan het stijgen en terwijl ik dit bekijk zwemt er een school dolfijnen naast de boot. Een stuk of 7 springen vrolijk door de golven. Ik heb geprobeerd een foto te maken. Ik kan m'n geluk niet op, dit was wel één van mijn wensen om ze in het wild naast de boot te zien zwemmen. Heb ook al 2x met die prachtige beesten mogen zwemmen maar dit is toch anders zo in het wild. 
Even voor 08:00 uur komen we aan in Puntarenas (Puerto Caldera) Costa Rica. We begeven ons wederom naar dek 2 waar de hele meute zich verzamelt in het theater. Alle excursies worden bij naam opgeroepen en als de onze aan de beurt is schuiven we met 100 man naar de twee bussen die klaar staan. We gaan river floaten. Het is een rit van anderhalf uur naar het restaurant waar we een plas mogen doen en later gaan lunchen. We smeren ons gelijk even goed in wat geen overbodige luxe is. De zon schijnt fel en het is bloedheet, 40 graden. Jezus, onze gids heeft net verteld dat Costa Rico 5 miljoen inwoners heeft en uit 7 regio’s bestaat. De lokale munt is de Colon. $1,- is 500 Colones. Water is hier duurder dan bier en benzine. En dat hier veel teak wordt verbouwd. Het moeten wel de dunne boompjes zijn. Ook deze gids kletst maar door. Iedereen moet ondertussen zijn of haar keuze doorgeven wat je wil lunchen. Vlees, vis, kip of vega. 
Na de plaspauze zijn we in 10 minuten bij de bootjes. Wij zitten in de laatste met een ander stelletje uit Nederland, Rob en Sandra. Onze “captain” Roberto mist sinds 2 jaar zijn linkerbeen. Een dronken automobilist heeft hem van zijn motor gereden. Hij is vrolijk en heel behendig. We beginnen op Rio Tenorio. Het is het  droge seizoen, het water staat laag en er stroomt weinig water door de rivier. Hier en daar een inimini stroomversnelling waar je zeker niet nat van wordt. Waar je wel nat van wordt zijn door de peddels die je hier niet alleen gebruikt voor peddelen maar ook om iedereen nat te gooien. Het is één groot waterballet en iedereen heeft lol. We lijken wel kinderen. 🤗🤗 Ondertussen zien we cappuccino- en zwarte aapjes. Natuurlijk veel leguanen in allerlei kleuren, kleine vleermuizen, één of andere roofvogel die gek op baby krokodillen is en veel gieren. Helaas hebben we de krokodillen niet gezien. De Rio Tenorio gaat over in de Rio Corobici. Dit water is zelfs nog iets rustiger. We floaten rustig door naar onze eindbestemming. Als we daar uitstappen is het een behoorlijke klim naar boven. Later horen we dat dit niet de gebruikelijke uitstap is maar dat bij de onze een wespennest uit de boom is gevallen. Nou, daar wilde we toch geen getuige van zijn. De twee bussen brengen ons weer naar het restaurant. Onderweg schiet ik nog wat foto’s van de huizen hier. In onze ogen krotten gemaakt van voornamelijk golfkarton.  Wat zal het heet zijn binnen….. de laatste stop is bij een souvenirshop. Hoe kan het ook anders. Als vee laten we ons door dat winkeltje loodsen maar kopen niets. Gelukkig lopen we wat achter qua tijd dus in no time  zit iedereen weer in de bus op weg naar ons schip. We hebben een leuke dag gehad al was deze voor mij wel heel vermoeiend. In de bus even een uiltje geknapt. De terugweg duurt een half uur langer. Het is druk op de weg. Één lange sliert van auto’s voor ons die ervoor zorgen dat we te laat terug zijn op het schip. Hij moet wachten want dit is een excursie geboekt via HAL. Gelukkig maar. 🫣

Klokslag 17:00 uur zijn boven op dek 9. Tijd voor schaduw en een koud drankje. Het wordt hier al vroeg donker hier dus pakken we ook gelijk de zonsondergang even mee. Als we terugkomen in onze hut hangt Frank z’n broek en overhemd gewassen en gestreken aan de kapstok. Keurig in een hoes zodat het netjes blijft. Niet heel goedkoop ($5,- per stuk) maar wel zo handig als je lang reist. Ondergoed en t-shirts wassen we zelf elke middag maar grotere kledingstukken is niet te doen in dat kleine wasbakje.

Het is vandaag oranje dag. Om ons heen zie je steeds meer mensen verschijnen of geheel in oranje of een klein detail oranje. Wij wisten dit niet maar het ziet er zo leuk uit. Gelukkig hadden we wel iets bij ons waar de kleur oranje in zit. Na het eten naar de Rolling Stones lounge waar ze oliebollen, tompoezen en Bossche bollen uitdelen. Het is er drukker dan anders. De dansvloer wordt goed gebruikt en is oranje gekleurd, fantastisch. Het was een geslaagde dag. Morgen een zeedag om weer even bij te tanken. Erg prettig.