Dag 7, Blarney

Gaan slapen met branderige ogen en wakker geworden met dichtgeplakte ogen. Door die vreselijke wind van gisteren is er meer chloor in de ogen gekomen dan goed voor ze zijn. Even goed spoelen en ze kunnen weer kijken. 

Gisteren het kleine koffertje weer van schone kleding voorzien zodat de grote weer in de auto kan blijven. Voor de laatste keer een eigen ontbijtje in elkaar gedraaid inclusief brood voor onderweg. Om 08:30 uur zijn we enroute. 🚗 Het weer is wisselvallig. Een beetje zon, dan weer even regen en gelukkig iets minder wind. We rijden nu de westelijke kant van de Ring of Kerry. Het landschap met de bergen en meren blijven een lust voor het oog. Ook die pijnlijke van mij! 😜

Na anderhalf uur sturen komen we aan bij Torc waterval. De voet van Torc Waterfall ligt op slechts vijf minuten lopen van de parkeerplaats door een prachtig groen, bemost bos. De waterval is zo'n 25 meter hoog. Vergeleken bij de Niagara watervallen is dit een stromende kraan maar toch heeft deze zijn charmes. Natuurlijk maken we ook hier een selfie. Het is nog droog dus maken we hier een wandeling door dit bos. Vol goede moed beginnen we aan de trappen tegenover de waterval. Na 200 treden zijn we de tel kwijt en loop ik te hijgen als een paard. Je kan mij uren laten wandelen maar klimmen...... Na de laatste tree is het nog niet over hoor er volgt nog een steile klim en nog één en nog één. Mijn tong hangt ondertussen op mijn knieën. Frank kan zo veel beter klimmen. (lees jaloers). En dan is daar gelukkig de afdaling en die mag er ook zijn hoor. We lopen dan ook voorzichtig naar beneden. De laatste 300 meter krijgen we toch nog een bui op de pet. 3 kwartier later staan we weer bij de auto en vervolgen we onze weg.

We rijden naast N (nationale) ook veel over R (regionale) wegen. Frank heeft het links rijden al lekker onder de knie. Even voor 13:00 uur komen we aan in Blarney. Onze  eindbestemming voor deze dag. We slapen één nachtje in Muskerry Arms Bar and b&b. Tot onze verbazing krijgen we al de sleutel van de kamer. Deze is recht boven de pub. Oeps, als dat maar goed gaat. 🤭🤭 Deze b&b ligt op 400 meter van Blarney Castle. Als we onze spullen op de kamer hebben gezet en de koeltas op de stroom staat lopen we naar het kasteel. Ik had al kaartjes online gekocht dus konden we zo doorlopen. Het zonnetje schijnt tussen de wolken door wat mooie foto's oplevert. En dan gaat het wachten beginnen. We sluiten aan in een rij waar een bordje staat met de tekst: " vanaf hier nog 60 minuten". Een uur in de rij staan om een steen genaamd Blarney Stone te kussen!!!! We lijken wel gek. De Blarney Stone is een blok blauwsteen dat ingemetseld is in de buitenmuur van Blarney Castle. Volgens de legende krijgt iemand die de steen kust the gift of gab (de gave van grote welsprekendheid of kunst van het vleien; gab betekent kletspraat). De steen is in 1446 in een toren van het kasteel gezet. Van over de hele wereld komen bezoekers om de steen te kussen en het kasteel en de mooie tuinen te bezichtigen. Als we eindelijk de smalle trappen van de toren hebben beklommen komen we op de top van het kasteel aan. Ik zie Frank van kleur verschieten, die verdomde hoogtevrees speelt weer op. Als we dan eindelijk aankomen bij die steen ga ik op mijn rug liggen, hou twee stangen vast en geef die steen een (lucht) kus. Ik kijk nog even snel naar beneden door mijn hoofd nog iets verder naar achteren te doen en dan is het klaar. De volgende in de rij staat alweer te trappelen om dit ook te mogen doen. Jullie snappen dat Frank zijn beurt heeft overgeslagen. Was het dat uur wachten waard; JA! Het begint te regenen en niet zo'n beetje ook. Voorzichtig met je natte schoenen de trappen aan de andere kant afgelopen.

We houden het voor gezien en duiken de pub in. Een heerlijk donkerbruin café waar een blind paard geen schade kan aanrichten. Ach, nu we hier toch zijn nemen we maar een pint Guinness. De rest van de middag, dat stukje wat nog over is doen we niets meer. Het is gezellig in deze pub, ze draaien jaren tachtig muziek zo,......wie doet je wat?

We schuiven rond etenstijd een paar tafels op waar hun restaurantgedeelte begint en bestellen een T-bone steak van bijna 400 gram, special of the day 😃 voor nog geen 28 euro. Moet je dat in Nederland eens proberen? Wat een fantastisch stukje vlees was dit. Na een verkwikkende douche sluiten we weer een geweldige dag af vol met herinneringen.  Morgen Cork en ....... wordt vervolgd. 🙃