Dag 10, bye, bye Chios, Hello Lesbos

Weer zo'n voortreffelijke nacht gehad. Lang leve de airco en goede matrassen natuurlijk. Het ontbijt hier is in tegenstelling tot het diner van gisteren een stuk beter. Het buffet is goed gevuld en voor ieder wat wils. Voor het eerst super lekker brood gegeten. Er lag gebakken, geruld en gekookt ei. An helemaal happy. 😃 Na het uitchecken hier nog even blijven hangen voor we met de taxi naar het vliegveld gaan. Een stukje van nog geen 5 minuten waar hij €10,30 voor vroeg. We hebben langere stukken gereden voor minder geld. Voor het eerst krijgen we een bonnetje waar 4 bedragen op staan. Uiteraard in het Grieks dus niet te lezen. We betalen braaf, checken in en gaan wachten op ons kistje. Het is een vliegveldje van niets. Een halletje met 4 balies, klein bandje voor je koffer en één bandje voor je handbagage, that's it.  Het vliegtuig, een ATR-72 van SKY Express komt op tijd binnen. Na het checken van de handbagage wachten we in de kleine hal. (Hebben we stiekem een foto van gemaakt 🤭) Dezelfde dame die bij de incheckbalie zat laat ons nu ook doorlopen naar het vliegtuig. Er zit een handjevol mensen in en wat we nog nooit meegemaakt hebben is dat we 25 minuten voor de oorspronkelijke tijd vertrekken. Snel een Selfie gemaakt want ik wil het opstijgen filmen wat trouwens zonder al te veel gehobbel gebeurt. Het is letterlijk stijgen en dalen. De koffie moet je er maar bij denken. 😂

Aangekomen in Lesbos worden we met een bus naar de terminal gebracht die ook hier niet heel groot is. We vinden de autoverhuur dan ook zo. Hier gaat de auto halen wel heel makkelijk. Hij geeft het contract nadat hij rijbewijs, paspoort en creditcard heeft gezien aan Frank die het ondertekent. Je krijgt de sleutel en dan moet je de auto zelf zoeken. We weten dat het een Toyota Yaris is en hebben het kenteken. Was even zoeken maar we hebben hem gevonden. Het is een diesel die al 84000 km heeft gelopen. Hij heeft geeneens centrale deurvergrendeling.....  🤨 De tank is half leeg, of we hem ook zo weer willen inleveren. Hoe dan??? Dat wordt nog een uitdaging.

We gaan eerst even Lidelen. Oftewel naar de Lidl. We doen dit steeds vaker op vakantie dus hebben we er maar een werkwoord van gemaakt. Boodschappen in de auto en door naar Molivos. Het is een uur rijden naar ons verblijf genaamd Micheala Beach House. De eerste helft van de route vragen wij ons af waar we beland zijn. Wat een puinbak overal langs de weg. We zien ook heel veel vluchtelingen lopen. Dan gaan we de bergen in en wordt het een stuk mooier maar niet zo mooi als Chios hoor. Na veel U bochten komen we aan in Molivos. Onze Tommy zegt "na 50 meter links af" en dat doen wij natuurlijk braaf. Een smal pad met klinkers brengt ons richting zee. "Bestemming bereikt" roept de telefoon. We schieten in de lach. We staan letterlijk op een kiezelstrand met verder niets. We rijden terug. Google maps zegt toch echt dat het in de buurt is en verdomd: ze had in zekere zin toch gelijk. Als we het dan eindelijk gevonden hebben zien we vanaf ons balkon waar we net met de auto gestaan hebben. Hemelsbreed 50 meter.

Ons appartement voor de aankomende dagen ziet er super leuk uit. Twee balkons waarvan er één uitkijkt op de stad Molivos en zijn hooggelegen fort. Het loopt ondertussen richting 18:00 uur dus tijd voor een koud drankje. We lopen een stukje langs de zee en komen bij een tentje 'Sunset' dat wel lonkt. Er is nog een tafeltje vrij direct aan de zee zodat we hier lekker onder het genot van een Mythos kunnen genieten van dit moment. Kon de tijd maar even stilstaan. Bij de plaatselijke super nog even een stokbrood gehaald en met salade op ons eigen terras van genoten. De verlichte stad is prachtig. Morgen gaan we varen met een plaatselijke visser op zijn kleine bootje.