Dag 10, Sevilla

Slecht geslapen. De hele nacht liggen malen waardoor ik 5:30 uur al brood voor onderweg stond te smeren. Waarom hebben we geen knopje om de hersenen even op non actief te zetten. 06:30 uur koffie op bed gebracht, ontbeten, afscheid genomen van onze huispoes en om 08:30 uur zaten we in de auto richting Ronda. Ook deze weg is weer prachtig om te rijden. Over bergen heen en niet druk. Als we in de buurt komen staat er aan de andere kant van de weg een agent te zwaaien dat het verkeer zachter moet rijden. Het busje geeft daar gehoor aan maar de auto daarachter niet. Die schiet als een raket achter dan busje vandaan op onze baan. Het gaat allemaal net goed. Zelfs die agent schrok zich rot. Het scheelde niets of het was een frontale botsing geweest. De schrik zit er goed in. 😳

Ronda is een witte Andalusische stad die gebouwd is boven op een rots, uiteraard met de bedoeling zich te verdedigen. We vinden al snel een parkeerplaats en gaan te voet verder. We beginnen bij mirador van Paseo Blas Infante. Hier heb je prachtige uitzichten  op de heuvels van de Serranía de Ronda. Hier is het nog niet zo druk en vragen we een Spaanse dame een foto van ons te maken met dit uitzicht.

We lopen verder en komen aan bij de arena van Ronda; ook zonder stieren en matadors is dit een bezienswaardigheid op zich. Er is plaats voor 5000 personen, verdeeld over twee galerijen die opgesmukt zijn met Toscaanse zuilen. De arena is in gebruik sinds 1785 en is daarmee één van de oudste van Spanje. Met een diameter van 66 meter wordt die van Ronda beschouwd als de grootste ter wereld. Wij zouden nooit naar zo'n gevecht gaan kijken hoor maar het hoort wel bij de Spaanse cultuur. Toen ik klein was zei ik altijd dat als ik later groot zou zijn ik naar het stierenvechten wilde. Erg hé! We zijn naar binnengegaan en het heeft toch wel wat. Ik denk in plaatjes en zie zo'n volle arena dan ook voor mij. We nemen even plaats op de tribune, lopen een rondje door het museum en de arena. 

We lopen door schattige straatjes met ingelegde kiezels. Het wordt al maar drukker en dan staan we voor de Puente Nuevo. Dit spectaculaire bouwwerk, dat meer dan 200 jaar oud is, deelt de stad in tweeën.  Hij is 100 meter hoog en ziet er spectaculair uit. De bouw van deze brug begon in 1751 en duurde tot 1793. De Puente Nuevo is de hoogste van 3 bruggen die je in Ronda kunt vinden, 120 meter boven de canyonbodem. We kopen een kaartje á € 2,50 pp en dalen de trappen af om onder de brug uit te komen. Leuk maar niet echt een meerwaarde. We klimmen de trappen weer op en lopen langs de muur naar la Sevillana, onofficieel bekend als El Balcon del coño. Een overhangend balkon met een prachtig uitzicht. Frank past...... 

We lopen een stukje terug en steken de brug over naar het volgende uitkijkpunt: Mirador de Aldehuela. Vanaf hier zie je andere kant van de Puente Nuevo. Als je iets doorloopt kijk je een prachtige kloof in en zie je de Puente Viejo. De Puente Viejo dateert uit de 16de eeuw. 

Als laatste lopen we door het park Jardines de Cuenca naar mirador Cuenca. Het park heeft verschillende niveaus met uitkijkpunten. Ook hier kunnen we niet genoeg foto's maken. Ronda is werkelijk schitterend. Na twee uur slenteren lopen we terug naar de auto en zetten koers naar Sevilla. Hier zullen we drie nachten blijven. 

Het landschap verandert langzaam en we ruilen de bergen met olijfbomen in voor velden vol met zonnebloemen. Het ziet er vlak uit. Naarmate we dichter bij Sevilla komen wordt het steeds warmer. Ook de wegen worden steeds drukker en bij de ring Sevilla staan we in de file. Langzaam maar zeker komen we aan bij ons hotel, Eurostars Guadalquivir. De auto parkeren we onder het hotel en checken in. Onze kamer is op de 7e verdieping en heeft een gescheiden slaapvertrek. Maar vooral het balkon is geweldig. Groot met twee zonnebedden, een loungesetje en in de namiddag schaduw. We love it..... ❤️ We pakken uit en gaan het centrum in. Tijd voor een terrasje. Het is druk en vooral warm. We blijven niet al te lang en lopen terug om te douchen en ons op te maken voor een tapas tour. 

We verlaten ons hotel om 19:45 uur en lopen naar de afgesproken plek. Daar ontmoeten we Rosie een 42 jarige dame die in de ochtend les geeft op school en drie keer in de week deze tours doet. Ze neemt ons mee naar 5 verschillende tapas restaurantjes. We krijgen gazpacho, een soort sandwich, spinazie met kikkererwten, buikspek, stirloin, geitenkaas, haai en een soort cake als dessert. Bij elk restaurant een ander wijntje behalve bij de haai. Dat was proeven en door. Deze was erg zout en smaakte te veel naar azijn. Bij de cake een glaasje cava als afscheid. Onze groep bestond uit een Ierse, een Australiër en 6 mensen uit Amerika. Het was een leuke ervaring.  We lopen om 23:30 uur naar huis en merken dat het nog mega druk is op straat. Het is ook warm, om 00.00 uur nog steeds 24 graden. Gelukkig hebben we airco.

Morgen een wandeling door de stad en een rondvaart.