Dag 16 en 17, Het einde van deze reis nadert.

Dag 16:

Wat is het toch snel gegaan allemaal. Het is nog heel vroeg als ik de geluiden van de apen om me heen hoor. Zo, die kunnen schreeuwen. Verder is het hier één grote volière. Dat zijn fijne geluiden om mee wakker te worden. De nacht is de laatste week niet mijn vriend. Ik weet niet meer hoe ik liggen moet met die bult onder mijn arm. Hij is wel af en toe open en loopt er ook rommel uit maar vult zich ook weer net zo hard. Vrijdag maar even langs mijn eigen huisarts want ik ga hier echt niet naar een dokter. We spraken van de week iemand uit Nederland en die zei dat zijn dochter hier geopereerd was aan de blindedarm maar dat de hygiëne ver te zoeken was. Waren ze nog wel in een privé kliniek. Er werd ook geadviseerd om maar gelijk naar huis te gaan want bij complicaties konden zij al niet zo veel meer doen. Na de koffie gaan we ontbijten. Het is half bewolkt en wat benauwd. We gaan weer zitten waar we gisteren ook zaten bij het open gedeelte, ramen hebben ze hier in het restaurant niet. Frank heeft de sapjes gehaald en ik regel de omeletjes met groenten. Als ik terugloop zit er een grote grijze aap vlak achter Frank op het randje. Die beesten zijn zo brutaal als wat, dus even geen onverwachte bewegingen. Ik pak voorzichtig mijn telefoon en kan nog net een paar goede foto's maken voordat hij met een bloedvaart op de tafel van onze buren springt en daar een broodje van tafel jat. Voor je twee keer met je ogen kunt knipperen zit hij al in de nok van het restaurant. Dit broodje smaakte naar meer dus daar was hij weer!!! Dit keer vond de buurman het wel leuk om een broodje op de punt van de tafel te leggen. Deze was natuurlijk ook zo weg. Wij keuren dit echt af, net als het heimelijk voeren van al die katten hier. We snappen dat mensen het leuk vinden om beestjes te voeren maar even later was die aap bij een andere tafel en gooide daar de thee om. Je zal die maar net ingeschonken hebben en over je blote benen heen krijgen? En al die jankende katten staan maar om je heen te dralen, tegen je op te springen en krijgen hierdoor van mensen die er niet van gediend zijn schoppen. Nee, niet voeren is beter voor iedereen. 

Na dit bijzondere tafereel en een heerlijk ontbijt scoren we een bedje bij het zwembad. Dit is vandaag ons territorium. Na een half uurtje komt onze butler Aziza ons halen. Wij weten wel dat we nooit meer een butler willen, het is zo niet ons ding. Maar goed, ze zat nou eenmaal bij dat huisje. Ze neemt ons mee naar de Turtle Nursery. Het is nu vloed dus een goede tijd om de hier wonende schildpadden te zien. Het is een prachtig stukje omheind gebied maar wel natuurlijk. Zo is het gewoon water van de oceaan wat meegaat met eb en vloed en ook de planten en rotsen zijn van hier. Ze hebben de rotsen zo gemaakt dat de schildpadden er niet doorheen kunnen. Deze schildpadden moeten uiteindelijk de oceaan weer in maar zijn nog net te klein. Ze komen van het aquarium in Nungwi waar ze dieren vanuit de zee opvangen en als het er te veel zijn komen er een paar naar hier. Ze moeten nog net een beetje groter worden voor ze de Oceaan weer in gaan. Het blijven leuke beesten om te zien. Wel weer een goeie foto kunnen maken, nog even en dan word ik natuurfotograaf, nieuwe roeping?????

Lunchen bij het zwembadrestaurant, zwemmen en chillen...dat is zo'n beetje onze middag. Om 16:00 uur houden we het voor gezien, dat gehang. HIHIHIHI. We gaan de jacuzzi in, althans dat was het plan. Ze hebben dat ding zo heet gezet dat je gekookt wordt. Iedereen die mij kent weet dat ik van een bloedheet bad houd maar dit is niet normaal. Je kunt zelf niets instellen; ook niet de streams, het enige wat je kunt doen is de jacuzzi helemaal uit zetten. Maar je begrijpt dat het afkoelen van zo'n plens water wel even duurt. Change of plans........ We gaan met een wijntje onder aan de trap zitten vlak bij ons huisje wachten tot de zon ondergaat. Het begint weer vloed te worden en om ons heen zie je overal krabbetjes uit hun holletjes komen. Die grote rots naast ons zit er vol mee. De ene nog groter dan de andere en ze willen allemaal het beste plekje om te gaan eten. Wat een grappig gezicht om op de eerste rang te zitten bij dit schouwspel. En dan ineens gaat het weer snel met de zon. Net als gisteren zit er een wolkenbandje, toch blijft het een magisch gezicht. Als we teruglopen is het badje voldoende afgekoeld zodat we toch nog even lekker een uurtje kunnen bubbelen voor de douche en het diner aan de beurt zijn. Na het eten nog een kleine wandeling over het terrein nu alles zo leuk verlicht is voor we het ruime sop kiezen. Het inchecken bij de KLM ging helaas niet. Het internet lag er weer eens uit. Morgen maar proberen.

Dag 17:

Nu is het einde van deze vakantie echt in zicht. Omdat we zo licht reizen zijn we zo ingepakt dus na het ontbijt en de tanden gepoetst te hebben staan we om 09:00 uur bij de receptie. Hier doet de wifi het gelukkig wel weer en kunnen we inchecken. Mooi, dat is ook weer gebeurd. Aziza heeft voor ons een kamer bij het zwembad geregeld die we kunnen gebruiken tot vanmiddag. Ibrahim haalt ons om een uur of 18:00 uur pas op dus we moeten nog wat uurtjes hier doorbrengen. We hebben nog wel even afgedongen dat we de lunch hier mogen gebruiken. Normaal gesproken houdt je all-inclusief op als je uitcheckt of anders uiterlijk om 11:00 uur. We hebben de eerste dag ook geen gebruik kunnen maken van de jacuzzi dus dit lijkt ons wel een goede compensatie. Onze tijdelijke kamer ziet er niet slecht uit, niet supergroot maar wel een grote badkamer en meer hebben wij nu niet nodig. Het wordt even afzien bij het zwembad. 😜😂 Om 22:15 uur vertrekt onze kist met een tussenstop in Dar Es Salaam naar Amsterdam waar we om een uur of 7 in de ochtend zullen landen. Door die tussenstop zijn we dus 11 uur onderweg. 

Wij hopen dat jullie weer genoten hebben van onze vakantie en alle dingen die we gedaan hebben, wij in ieder geval wel. Zanzibar is ontzettend leuk om te bezoeken zeker ook omdat het een compleet andere wereld is. De bevolking is enorm vriendelijk en ze zijn de hele dag blij, lijkt wel. Zo leuk om te ervaren! Ook die Safari is er één om nooit meer te vergeten. Volgend jaar is het plan om met eigen auto rondje Spanje te doen en daar gaan we natuurlijk ook een verslag van maken. Tot dan. XXX