Dag 16, 23-01-2015

23-01-2015, dag 16 (Santa Clara - Varadero)

Het bed was niet zo geweldig als wij dachten. Het is een twijfelaar waar we met z'n tweeën in moesten. Je moet weten dat we hier al twee weken apart slapen in grote bedden. Ja, de liefde van dit land is niet in de bedden terug te vinden. Je ligt dus op het randje en elke beweging van elkaar voel je omdat het bed zacht is en vreselijk veert. Om half 6 ben ik eruit gegaan om weer heerlijk alleen op het dak mijn verhaal te schrijven en te genieten van de opkomende zon. Ik hou van de ochtend.

Na een ontbijt wat voornamelijk bestond uit fruit en gebakken ei nemen we afscheid van Casa Amalia en de eigenaar. Die verontschuldigt zich nog voor de ruzie met bijbehorende geluidsoverlast van  gisteren. Alles in het Spaans maar we begrijpen het. Mijn laatste stukken zeep en handcrème gegeven en een zakje drop gemaakt voor die jongen van gisteren. Voor we Santa Clara gaan verlaten rijden we eerst naar het monument dat aan Che en zijn opstand is opgedragen; het staat hoog boven de stad en je hebt er een prachtig uitzicht. Alleen die trappen er naar toe is even klimmen. Onze laatste stop in deze stad is het mausoleum waar che ligt. Er staat een mega groot standbeeld van hem met een lap tekst op een grote steen en dat mag je nog fotograferen. Binnen mag dat niet; sterker nog: je mag geen tas hoe klein ook meenemen. Tijd om naar Varadero te rijden.

De rit duurt een kleine 4 uur via de Circuito Norte. Deze weg is goed begaanbaar en rijdt lekker door. Nou ja,   behalve als je weer achter een paard en wagen terecht komt. En geloof mij: het stikt ervan. Zeker hier is het HET vervoermiddel van de bevolking. 's ochtends en 's middags zitten die karren vol met mensen die naar hun werk gaan. Lukt dit niet dan liften ze, nemen de bus of kruipen in vrachtwagens waar wij varkens in vervoeren. Hier ben je echt terug in de tijd ook al rijden wij in een moderne stalen ros. Na 200 km rijden we figuurlijk Cuba uit en de toeristenindustrie binnen.

Het is half twee als we hotel Be Live Turquesa aankomen. We zijn te vroeg, de kamers zijn nog niet klaar maar we mogen wel al gebruik maken van de all inclusive formule. We besluiten eerst te gaan lunchen alvorens we  de auto wegbrengen. Het is zoals in de meeste all inclusive hotels een buffet maar omdat dit complex niet zo   groot is oogt het niet als een vreetschuur. Ook de mensen hier pakken normale borden zonder een kop erop. Dat hebben wij wel anders gezien! Buikje vol, tijd om de auto af te leveren. Daarvoor moeten we naar het         Ibostar hotel verderop. Alles is oke bevonden en het blijkt dat we toch nog ruim 1400 km gereden hebben. We nemen de taxi terug. Die man rijdt alsof zijn leven ervan af hangt terwijl hij al schreeuwend aan de telefoon hangt. Het is een stukje van niets waar we CUC 2 per persoon voor moeten betalen. Per persoon? Rare formule?

Om 16.00 uur zijn onze kamers klaar. Wij hebben 461 en 464. Het park bestaat uit vierkante huizen waar op de begane grond 4 kamers zijn met terras en 4 kamers op de 1e verdieping met balkon. Wij zitten begane grond. De kamers zijn ruim met 2 losse grote bedden. Heerlijk!!!   Nadat voor de eerste keer de koffers zijn uitgepakt hebben we het park verkend. Je loopt zo van het park het strand op. Daar zijn wij morgen te vinden. Verder zijn er twee a la card restaurants die je moet reserveren, een groot zwembad, een bar die 24 uur open is en een theater voor het avond entertainment.

Deze avond eten dineren we in het buffet restaurant. Het ziet er goed uit en er is voor ieder wat wils. Omkomen van de honger hier is onmogelijk. Na het eten douchen. Hij is lekker warm.  Wij zijn klaar voor het avondprogramma. De temperatuur is heerlijk buiten en we zoeken een goed plekje voor de show. Vanavond is er een dansgroep. Mooie meiden en jongens die een soort cabaret show neerzetten. Licht erotisch en aardig uitgevoerd. Soms hou je je hart vast maar ze laten elkaar net niet vallen. Hier en daar wordt het publiek erbij betrokken, al met al een leuke show. Om 23.00 uur gaat het kaarsje uit.