Dag 17, Potes, dorp aan de voet van de Picos de Europa

De nacht was niet beter dan ervoor en ook nu was de "dierentuin" van de buren mijn wekker. Wat kunnen vooral die ganzen toch een herrie maken. Na de koffie op bed een heerlijk eitje met bacon gebakken. We doen vandaag niet zo veel. Mede ook omdat we behoorlijk spierpijn in de bovenbenen hebben. 🫤 Vouwen de was op die hier in de bergen twee dagen nodig heeft om te drogen en beginnen langzaam met inpakken. Morgen reizen we verder. Als we klaar zijn pakken we de auto om naar Potes te gaan

Aan de voet van de Picos de Europa ligt het pittoreske bergdorpje Potes. Nauwe straatjes en steegjes kronkelen door het dorp en langs het water. We lopen langs stenen muren en over prachtige oude bruggen. De blikvanger is de El Infantado toren uit de 14e eeuw, nu gemeentehuis. Dit dorp telt zo'n 1.400 inwoners. Het straalt zoveel sfeer uit, vooral het oude gedeelte. We struinen in wat winkeltjes en scoren een likeurtje voor de buurtborrel in augustus. Dan is het tijd voor een cappuccino. De zon schijnt en de temperatuur is prima. Nog wat ingrediënten voor het avondeten gehaald voor we verder gaan.

We gaan nog een stukje door de Hermida-kloof rijden, hebben we gisteren ook gedaan maar dit is zo'n bijzonder stuk weg. Bij Hermida verlaten we de N621 om de bergen in te rijden. Wat wel jammer is, is dat precies hier nu regen valt. We slingeren naar boven met naast ons veel grazende jonge koeien. Boven rijden we bijna in de wolken waardoor foto's maken niet echt lukt. We slingeren maar weer naar beneden en gaan richting Pido. Nog lekker even op het balkon gezeten maar het koelt hier wel snel af hoor. We draaien een salade in elkaar, leggen de garnalen in de knoflookolie en gooien alvast wat spullen in de auto zodat we morgen bijtijds naar Bilbao kunnen. Buiten eten is hier echt te koud, dan maar binnen bakken. Dit appartement is vrij donker een groter raam had wel fijn geweest. Dat wordt een film vanavond, ook wel eens lekker.