Dag 18, 03-01-17 - Christchurch

Onze laatste lange rit met de auto

Kwart voor 6 opgestaan omdat we vandaag vroeg willen vertrekken. Na het bekende ritueeltje zitten we om 06.40 uur in de auto. Het regent en voelt koud aan maar helaas hebben we geen andere keus dan gaan. Het is een rit van 570 km met een paar stops. Het nog rustig en we rijden soepel Dunedin uit dus de eerste stop is met een uurtje bereikt, de Moeraki Boulders. Het kwik is ondertussen gedaald naar 9 graden en wij zijn dan ook de enige twee gekken die op dit tijdstip onder een plu op het strand lopen. De Moeraki Boulders zijn een soort grote, ronde, logge stenen die over circa 50 m strand verspreid liggen. Deze grijze keien zijn vrijwel perfect rond met een omtrek tot 4 meter. In het verleden dacht men dat dit het werk van de goden was, maar uit onderzoek is gebleken dat deze keien zo'n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan zijn, toen kalkzouten zich geleidelijk ophoopten rond een harde kern. Wij hebben er zelf een paar gezien die letterlijk uit elkaar gevallen zijn. Zo zonde.

Het regent nog steeds dus de kachel in de auto op 22 graden en met de zelf meegebrachte muziek voelt het zonnig aan. Onze tweede stop is een korte bij de Aviemore Dam. Dit is de grootste dam van dit type in NZ. 107 duizend huishoudens hebben hier electra van. Gauw verder. Het weer begint een beetje op te klaren en die rot ruitenwissers kunnen eindelijk uit. Tegen de tijd dat we bij Lake Pukaki aankomen schijnt zelfs de zon zo nu en dan en is het 13 graden. Mount Cook ligt helaas nog in de wolken dus die krijgen we hier niet op de foto maar de rest ziet er betoverend uit. Na een sanitaire stop rijden we door naar Lake Tekapo. Deze bergmeren zijn allebei zo mooi van kleur, helder blauw. Er is hier een klein dorp waar we doorheen lopen en bij het water maken we nog een paar geweldige foto's. Mount Cook laat zich ondertussen ook zien. Gisteren hebben we bij onze favoriete supermarkt broodjes voor onderweg gekocht en die zijn lekker. Ze zien eruit als een Bolus maar dan van deeg gevuld met uien, kaas en stukjes ham. Heerlijk. We zijn klaar voor het laatste stuk van vandaag naar Christchurch dat 3 uur in beslag neemt. Naarmate we dichter bij de stad komen wordt het steeds drukker. Ook nu brengt Tommy ons waar we heen willen, The Grange Motel/B&B. 

Nadat we vriendelijk ontvangen zijn door de eigenarese van nog geen 1.50 lang gaan we lopend de stad alvast een stukje verkennen. De zon schijnt nu volop en bij een temeratuur van 18 graden voelt het warmer aan. Wat een bouwput.... Zoals iedereen wel weet heeft deze stad in 2011 een mega aardbeving meegemaakt maar omdat er problemen zijn met de verzekering, wie betaalt wat, gebeurt er nog weinig. Overal staan gebouwen in de steigers en staan er mega hekken of schotten omheen. Het valt ons wel op dat het hier niet zo druk is qua verkeer. Misschien komt dat wel omdat het ondertussen al 17.00 uur is. We gaan het meemaken! De church alhier is nog steeds een halve ruine en daar hebben ze een ''tijdelijke'' voor neergezet en wel eentje van voornamelijk karton. Dit is nu wel een bezienswaardigheid op zich geworden. Nog zo'n typisch oud trammetje op de kiek genomen voordat we een hapje zijn gaan eten bij de Mexicaan. Morgen meer Christchurch en omgeving.