dag 19 Niagara Falls - Toronto 25-08-2012
25 augustus 2012 - Toronto, Canada
Goedemorgen, middag of avond.
Vanmorgen wat langer blijven liggen tot half 8 en om 8 uur heerlijk ontbeten. Ik heb lekker een sunny site up eitje laten bakken.
Na het ontbijt de koffers weer ingepakt en die zien er niet meer uit. Na 3 weken uit een koffer leven beginnen die koffers een eigen leven te leiden.
Gelukkig konden we aardig doorrijden maar het is zelfs op zaterdag nog erg druk op de wegen rond Toronto.
We waren om 12 uur bij hotel Courtyard by Marriott dus veel te vroeg. Koffers in de kast laten zetten en de auto weggebracht.
Ook dit verliep verder zonder problemen.
Omdat we toch de kamer nog niet in konden zijn we gelijk doorgelopen naar de CN Tower. Hier hebben we de Experience Tour gedaan.
Je gaat dan eerst naar de uitkijkverdieping op 346 meter hoog. Wat rond gekeken en foto´s gemaakt daarna op de glazen vloer.
Wes en ik hebben daar op gestaan, Frank bedankte voor de eer.
Na deze grappige ervaring zijn we nog 100 meter hoger gegaan. Dit heet de Skypod.
Ook hier kon Frank zijn hoogtevrees niet bedwingen dus Wes en ik hebben samen een rondje gelopen in deze bol.
Wat wel nog even grappig is om te vertellen is dat je op deze toren op een randje kan lopen op 346 meter, weliswaar aan een lifeline en dan kun je helemaal over de rand hangen en dat voor het luttele bedrag van 160 euro.
Ach, sommige mensen hebben dat er nog voor over ook.
Je kon het goed zien vanaf de Skypod.
Daarna weer met de lift naar beneden en ook hier zat een stuk glazen vloer in.
In onze ticket zat nog een 3D film over de burgerluchtvaart en een virtuele toer door de Amazone in de vorm van 4D.
Al met al een zeer geslaagde middag.
Met een Frappoccino in de hand, oke ik geef toe we raken er verslaafd aan, zijn we naar het hotel gelopen. Ondertussen is het alweer half 5 en nog steeds bloedheet. De 30 graden grens is vandaag weer overschreden.
Wat er toen gebeurde is iets waar ik niet zo goed mee kan dealen. De creditcard weigerde dienst.
Oke, dan die van Frank maar. Nee hoor, ook deze werd geweigerd.
Voel je je dan even lullig. " Niets aan de hand " zij de receptionist dan ga je toch gewoon even pinnen.
Ja, cash dat kan natuurlijk ook nog ook al betalen ze hier een postzegel met een creditcard.
Gelukkig voor ons staat er een pinautomaat in het hotel dus ik met twee pinpassen daarheen. Eerste pas erin en die werd er net zo hard weer uitgespuugd.
Niet geaccepteerd zei het apparaat. Nou dan maar die andere pas!
Nee dit kan niet waar zijn, ging er gelijk door mijn hoofd ook met die pas GEEN GELD.
Ik zag ons al op straat rondzwerven gezellig onder de brug.
Frank het ook nog geprobeerd maar ook hij kreeg nul op het request. Dan maar de bank bellen hoe dit toch allemaal mogelijk is.
Het blijkt dat er geld door alle hotels gereserveerd wordt voor eventuele schade, diefstal of als erop de kamer gerookt wordt. Door dit geintje kunnen wij onze creditkaart tot maandag niet meer gebruiken.
Frank en ik zijn buiten het hotel een pinautomaat gaan proberen en gelukkig spuugde deze wel gewoon flappen. Wat een opluchting.
De koffers naar boven en een biertje wezen drinken in de lobbybar, daar waren wij nu wel even aan toe!
Daarna nog een stukje gelopen in de buurt en een pizzapunt gescoord. Ze zijn hier gek op pizza. Op bijna elke hoek zit wel een kleine pizza zaak.
Toronto is een echte wereldstad waar veel winkels en eettenten 24 uur per dag, 7 dagen in de week open zijn.
Onze eerste indruk van deze drukke stad met zijn mega bebouwen is nog niet overweldigend.
Morgen gaan we met een ferry naar een eiland dat hier voor de stad ligt. Daar gaan wij lekker naar het strand. We zijn toe aan een dagje rust.
Geld hebben we niet meer dus winkelen kan ik wel vergeten. Snik snik.
Nee hoor, ik zou niet weten wat ik hier moet kopen.
Fijne ochtend, middag of avond nog.
Frank An en Wes.
Vanmorgen wat langer blijven liggen tot half 8 en om 8 uur heerlijk ontbeten. Ik heb lekker een sunny site up eitje laten bakken.
Na het ontbijt de koffers weer ingepakt en die zien er niet meer uit. Na 3 weken uit een koffer leven beginnen die koffers een eigen leven te leiden.
Gelukkig konden we aardig doorrijden maar het is zelfs op zaterdag nog erg druk op de wegen rond Toronto.
We waren om 12 uur bij hotel Courtyard by Marriott dus veel te vroeg. Koffers in de kast laten zetten en de auto weggebracht.
Ook dit verliep verder zonder problemen.
Omdat we toch de kamer nog niet in konden zijn we gelijk doorgelopen naar de CN Tower. Hier hebben we de Experience Tour gedaan.
Je gaat dan eerst naar de uitkijkverdieping op 346 meter hoog. Wat rond gekeken en foto´s gemaakt daarna op de glazen vloer.
Wes en ik hebben daar op gestaan, Frank bedankte voor de eer.
Na deze grappige ervaring zijn we nog 100 meter hoger gegaan. Dit heet de Skypod.
Ook hier kon Frank zijn hoogtevrees niet bedwingen dus Wes en ik hebben samen een rondje gelopen in deze bol.
Wat wel nog even grappig is om te vertellen is dat je op deze toren op een randje kan lopen op 346 meter, weliswaar aan een lifeline en dan kun je helemaal over de rand hangen en dat voor het luttele bedrag van 160 euro.
Ach, sommige mensen hebben dat er nog voor over ook.
Je kon het goed zien vanaf de Skypod.
Daarna weer met de lift naar beneden en ook hier zat een stuk glazen vloer in.
In onze ticket zat nog een 3D film over de burgerluchtvaart en een virtuele toer door de Amazone in de vorm van 4D.
Al met al een zeer geslaagde middag.
Met een Frappoccino in de hand, oke ik geef toe we raken er verslaafd aan, zijn we naar het hotel gelopen. Ondertussen is het alweer half 5 en nog steeds bloedheet. De 30 graden grens is vandaag weer overschreden.
Wat er toen gebeurde is iets waar ik niet zo goed mee kan dealen. De creditcard weigerde dienst.
Oke, dan die van Frank maar. Nee hoor, ook deze werd geweigerd.
Voel je je dan even lullig. " Niets aan de hand " zij de receptionist dan ga je toch gewoon even pinnen.
Ja, cash dat kan natuurlijk ook nog ook al betalen ze hier een postzegel met een creditcard.
Gelukkig voor ons staat er een pinautomaat in het hotel dus ik met twee pinpassen daarheen. Eerste pas erin en die werd er net zo hard weer uitgespuugd.
Niet geaccepteerd zei het apparaat. Nou dan maar die andere pas!
Nee dit kan niet waar zijn, ging er gelijk door mijn hoofd ook met die pas GEEN GELD.
Ik zag ons al op straat rondzwerven gezellig onder de brug.
Frank het ook nog geprobeerd maar ook hij kreeg nul op het request. Dan maar de bank bellen hoe dit toch allemaal mogelijk is.
Het blijkt dat er geld door alle hotels gereserveerd wordt voor eventuele schade, diefstal of als erop de kamer gerookt wordt. Door dit geintje kunnen wij onze creditkaart tot maandag niet meer gebruiken.
Frank en ik zijn buiten het hotel een pinautomaat gaan proberen en gelukkig spuugde deze wel gewoon flappen. Wat een opluchting.
De koffers naar boven en een biertje wezen drinken in de lobbybar, daar waren wij nu wel even aan toe!
Daarna nog een stukje gelopen in de buurt en een pizzapunt gescoord. Ze zijn hier gek op pizza. Op bijna elke hoek zit wel een kleine pizza zaak.
Toronto is een echte wereldstad waar veel winkels en eettenten 24 uur per dag, 7 dagen in de week open zijn.
Onze eerste indruk van deze drukke stad met zijn mega bebouwen is nog niet overweldigend.
Morgen gaan we met een ferry naar een eiland dat hier voor de stad ligt. Daar gaan wij lekker naar het strand. We zijn toe aan een dagje rust.
Geld hebben we niet meer dus winkelen kan ik wel vergeten. Snik snik.
Nee hoor, ik zou niet weten wat ik hier moet kopen.
Fijne ochtend, middag of avond nog.
Frank An en Wes.
Wederom genoeg belevenissen, en mooie foto's zeg.
Wat aso dat ze zo lang geld reserveren; dat is pure diefstal!
Gelukkig bestaat er nog een ouderwetse flappentap :) want ik zie je niet onder een brug liggen.....
Frank, ik vind 346 meter ook knap hoor; alleen bij de foto's krijg ik al klamme handjes!
Strand klinkt zo wie zo beter als zo'n mega stad met temperaturen boven de 30 graden!
Veel plezier nog, en geniet er nog even van.
Groetjes Floris & Paulien
We zagen ons niet onder de brug liggen, maar wel op het eerste vliegtuig terug naar Nederland. Gelukkig zijn de vliegtickets wel betaald...
Ik dacht in de haast voor vertrek naar Canada geld van de spaar- naar de betaalrekening overgemaakt te hebben. Maar net anders om dus... Gelukkig is dat ook goed afgelopen.