Dag 7 - 23-12-16 Taupo

Hebben jullie er weer zin in...... Wij wel

Geloof het of niet ...... 6 uur opgestaan. Ja, jullie dachten aan de koffers he. Het heeft pijpenstelen geregend vannacht. Bij het opendoen van de gordijnen zien we hier en daar toch wat blauwe lucht, gelukkig. We hebben op de kamer ontbeten. Zo gezellig. Je vult een dag van te voren een formulier in wat je wil en de heer des huizes komt het aan de deur brengen. Heerlijk toch. Om kwart voor 8 zijn we naar National Park Tongariro gereden. Daar gaan we de Taranaki Falls trail lopen. Een 3 km lange wandeling hoog in de bergen naar deze zogenaamde waterval. Het is vandaag koel, in de bergen is het maar 8 graden en het waait hard. Brrrr, niet meer gewend dus een beetje doorlopen om warm te blijven. Echt warme kleding zit in de k..... Het is een leuke wandeling. Na ruim 2 uur hebben we het rondje volbracht met weer mooie foto's. Ja, de laatste batterij doet het nog.

Na dit avontuur teruggereden naar Taupo voor een kop koffie met aansluitend een boottochtje op Lake Taupo met de Ernest Kemp. Dit bootje is een replica van een stoomboot. Als we na de koffie naar de haven lopen gaat de telefoon. Het is de luchthaven met de mededeling dat onze koffers in Auckland zijn gearriveerd en waar ze naartoe moeten. YES!!!! We kunnen het haast niet geloven dus eerst zien en dan........ Maar stiekem dat doe ik toch een klein vreugde dansje. De boottocht ging ondanks de harde wind gewoon door en dat was gaaf. Beukend tegen de golven in voeren we naar de Ngatoroirangi, Maori's voor rock carvings. Deze zijn alleen met de boot te bereiken. Ze bestaan dit jaar 40 jaar maar als je ze ziet zou je denken dat het heel erg oud is. Het is een geschenk aan de Maori's. Fot's maken was nog een hele uitdaging. Voor je het wist had je alleen de lucht of het water gefotografeerd zo deinde die boot. 

Eenmaal terug een broodje bij de Subway gescoord en snel naar ''huis''. En ja hoor, om half 8 wordt er op de deur geklopt. Is dat de ''Kerstman''? Nee, het is de eigenaar van dit hotel met onze koffers. Nou, het voelt wel als een kerstcadeau, een van de mooiste die ik ooit gehad heb. Wij zijn zooooooooo blij. We pakken ze nog niet uit, op een paar spullen na, want morgen rijden we door naar  Wellington waar we de auto alvast inleveren omdat we zondag al heel vroeg naar het Zuidereiland vertrekken. Een taxi naar de boot is goedkopen dan parkeren, dus waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Tot gauw.