Dag 26 11-01-17 - sydney

Hugh city!!!

Via de prachtige Blue Mountains rollen we om 11.15 uur het station van Sydney binnen. Door de speakers klinkt een stem die ons namens de crew bedankt en vraagt vandaag vooral rustig aan te doen want het is op dit moment 40 graden. Pffffff, dat wordt zweten..... We nemen afscheid van onze nieuwe vrienden. Aanvankelijk zouden we gaan lopen naar het hotel wat ongeveer 15 minuten is maar omdat we zo veel bagage hebben en deze hitte besluiten we toch de taxi maar te nemen. We zitten in het Radisson and Suites hotel in Liverpool Street. De taxi rost van de ene naar de anderen kant van de weg en moet zich overal tussen persen. ''Nee hoor, het is niet druk hier'' zegt hij als wij erom vragen. Ik weet niet hoor maar wij zouden hier gek worden. Overal auto's, bussen, taxi's en duizenen mensen. Wel vindt hij het vreselijk warm vandaag. Deze extreme temperaturen komen hier in Sydney maar +/-12 keer per jaar voor. We checken in, gooien die koffers op de kamer en gaan lopen richting de Haven.

Via een omweg bereiken we dan eindelijk de haven. We hebben in het hotel wel een kaartje gekregen en het toch weten we her te presteren om helemaal verkeerd te lopen. Ach, zien we lekker veel. Hier krioelt het van de mensen. Als eerste nemen we de veerboot naar de overkant en wel naar North Sydney. Ik had een wandeling uitgestippeld van zo'n kleine 8 km maar in deze hitte kiezen we voor een korte versie. We komen met de boot, een soort snelle catamaren, aan in Kirribilli. Vanaf hier lopen we naar de Sydney Harbor Bridge, dat is ong. 3 km. De buik begint rare geluiden te maken. Niet zo gek hoor nadat we 4 dagen niet veel anders gedaan hebben dan eten, drinken en zitten. Vlak voor de brug gaan we eerst lekker lunchen op een terras dat verneveld wordt. Het ultieme genot in deze hitte. Om de zoveel seconde komt er nevel uit een buis die boven het terras hangt. Helemaal super. We nemen een gerookte kipsalade want we moeten nu toch echt op de kilo' s gaan letten en een lokaal biertje, Oke, die kilo' s daar dealen we later wel weer mee. Tijd om verder te lopen. We lopen de trap op om op de Sydney Harbour Bridge te komen. Deze is 11489 meter lang en 134 meter hoog. Je hebt een prachtig uitzicht op de stad zelf met natuurlijk op de kop het beroemde Opera House. Je kunt als je wilt ook een begeleide wandeling van 3.5 uur maken over de bovenkant van de boog van de brug, the city bridgeclimb. Voor Frank uitgesloten dus; wij lopen er normaal overheen. Eenmaal weer terug in de haven lopen we naar het Opera House. Het is geopend in 1973 in en staat sinds 2007 op de UNESCO-werelderfgoedlijst. Het dak bestaat uit 1.056.000 tegeltjes in wit- en grijstinten, die speciaal uit Zweden geïmporteerd zij. Prachtig om te zien als je er onder staat. Ook hier staan busladingen vol met Chinezen die de ene na de ander selfie maken. We zijn er voor vandaag wel een beetje klaar mee. Het is ondertussen 17.00 uur en we moeten nog 45 minuten door de mensenmassa terug lopen naar het hotel.

Na een heerlijke douche hebben we de koffers weer opnieuw ingepakt, noem het slim herpakt. Het blijft toch een hele organisatie zo'n reis en ik weet wel dat mochten we ooit nog een keer zoiets doen, wat zeker gaat gebeuren, dat ik het anders ga aanpakken/inpakken. Maar goed, we moeten nu doen met wat we hebben en het is veel. Aan de overkant bij een Spaans restaurantje even snel iets gegeten, de foto's op het blog gezet en om 22.00 uur ging ons lampje echt uit.