Dag 26 en 27. Van Maui naar San Francisco

D'r is 'n tied van Komm'n, en d'r is 'n tied van goan.

De laatste dag is aangebroken. Uitgeslapen, alle koffers weer opnieuw ingepakt en de laatste chocopasta op de broodjes gesmeerd. Daarna hebben we twee uur heerlijk over het strand  door de branding van Wailea gelopen. Hier kun je goed en zonder veel schade op te lopen de zee in. Er liggen wel wat lava stenen maar het grootste deel is toch zand. Daarom is dit ook zo populair bij de toeristen plus het feit dat hier de zon vaak schijnt. Als we terug lopen zien we een pracht van een hotel. Brutaal als we zijn gaan we er een kijkje nemen. Het is het Andaz hotel en ligt pal aan het strand. Als we via het strand het terrein oplopen weten we niet wat we zien. Vier lagen zwembaden die trapsgewijs zijn aangelegd. Bij elke laag is er een bar en bij de bovenste zelfs een restaurant. We kijken elkaar en denken hetzelfde: "wat zal dit wel niet kosten"? Ik neem wat foto's voordat we terug lopen naar ons resort. We gaan even bij het zwembad, dat naast het strand ligt, liggen maar zijn daar snel uitgekeken. Dit resort heeft naast appartementen geen andere voorzieningen dus even een bakkie doen bij het zwembad is er niet bij.
Tijd voor de lunch. Twee oude pistoletjes met ham en kaas in de oven gedaan. Zo, dat is ook weer op. Wij zijn goed bezig!!! Omdat we pas om 22:35 uur vliegen moeten we nog wat tijd doden. Op dit resort zijn drie zwembaden waarvan er één een stilte zwembad is. Dat lijkt ons wel wat, kunnen we mooi even een uiltje knappen. Frank gaat onder de parasol, die heeft vanmorgen zijn buik verbrand tijdens de strandwandeling en ik pak nog even de laatste zonnenstralen mee. Heerlijk om alleen de vogeltjes te horen en verder niets. Maar na een uurtje houden we het ook hier voor gezien, het begint aan te voelen alsof we al in het bejaardenhuis zijn beland. Vroeger kon ik uren liggen zonnen maar ik heb het geduld er niet meer voor. We gaan douchen, nog even chillen op ons terras en ik bak de laatste eieren op en dan ligt er echt niets meer in de koelkast. O ja, ik heb natuurlijk nog even gegoogeld wat dat hotel kost. Schrik niet!!!! Bijna 1000 euro per nacht voor de goedkoopste kamer zonder ontbijt. Wij geven ons portie aan Fikkie!

Het wordt nu echt tijd om afscheidte nemen. Voor de laatste keer de zon onder zien gaan hier op Maui en dan laden we de auto in. Ook hier is het inleveren van de auto zo gepiept. Ze kijken of de tank vol is, lopen snel een rondje om de auto en je krijgt de definitieve bon mee. Hup, weer in het busje en in no time staan we in de vertrekhal. We moesten even inchecken bij de balie omdat dat gisteren online niet lukte. Koffer betaald en de twee trolley's mochten gratis het ruim in. De kist zit bomvol, vanwege Thanksgiving dus ze zijn blij als je ze in het ruim wil laten plaatsen. We hebben een overstap op Portland. Dat kon niet anders. Als we op vrijdagochtend hadden gelogen dan kostte dat € 700,- duurder. Eerst snapte ik daar geen hout van maar nu snap ik het. De dag na Thanksgiving wil iedereen weer naar huis en daar kunnen die vliegmaatschappijen mooi een slaatje uit slaan. Het is een kleine 6 uur vliegen en met wat kleine slaapjes is het eigenlijk zo voorbij. 3 uur op het vliegveld gehangen voordat we door vlogen naar San Francisco en dat was nog maar anderhalf uur.

Het regent pijpenstelen als we landen. De bewolking is zo dik en hangt zo laag dat je niet ver kan kijken. Dat is toch wel hele andere koek dan wat we gisteren hadden. Ik heb per ongeluk een verkeerd hotel geboekt. Niet dat het hotel verkeerd is maar het ligt aan de andere kant van San Francisco. Ik heb twee vliegvelden door elkaar gehaald, we zitten nu in Oakland i.p.v. bij SFO (airport). Ik kon het niet meer veranderen dus we moeten iets verder reizen dan de bedoeling was. We nemen de Bart, die kennen we nog van 3 weken geleden en bellen naar het hotel als we bij halte "Lake Merritt" uitstappen. Een kleine busje komt ons halen en brengt ons naar Executieve Inn & Suites. Het is een grote kamer met een balkon dat uitkijkt op een waterweg. Helaas is het zo slecht weer dat we daar niet kunnen zitten en er ook geen bootje op het water te zien is. We trotseren het weer, zetten de plu op en gaan lopen. Zo'n 3,5 km verderop zit Jack London Square. Een gezellig plein en straatjes aan het water met allerlei tentjes en restaurantjes. De weg ertoe was nogal een uitdaging. We moesten langs het spoor lopen omdat de brug onder constructie was en door de vele regenval lagen er overal diepe plassen en heel veel bagger. Op het plein was het stil, de regen en het feit dat het Black Friday is zorgde ervoor dat het uitgestorven was. Ik weet zeker dat bij mooi weer het hier heel gezellig moet zijn. We lopen terug, nog steeds door de regen en halen een broodje bij de Subway. We nemen het mee naar de kamer en blijven daar de rest van de avond. Jammer van het weer maar je kan nou eenmaal niet alles hebben en we hebben meer dan genoeg gehad. Morgen middag vliegen we naar Amsterdam en dan zit het er echt op....

Het was een top vakantie en we willen jullie ontzettend bedanken voor het lezen en de reacties. Mocht dit deel van de wereld op je bucket list staan en je kan het betalen moet je het zeker doen. Wij raden het iedereen aan. Dit is voorloppig het laatste verslag  (snik) maar als we weer iets leuks gaan doen laten we van ons horen. Tot .......