Dag 5, Barcelona

Heerlijk geslapen. Door de dubbele beglazing hoor je niets van die drukke weg die beneden loopt. Wel onze eigen kussens uit de auto gepakt want de kussens van de afgelopen dagen en ook hier weer zijn te dun. Natuurlijk was ik ver voor de wekker wakker. Het ontbijt in dit hotel is ook heerlijk. Het enige commentaar wat ik zou kunnen leveren is dat ze nergens tot nu toe een gebakken eitje hebben. Ik vind dat zooo lekker. Wel lag er carpaccio dus dat maar genomen als alternatief. Kan best toch om 07:00 uur in de ochtend. 😜 We smeren toch nog maar een broodje voor onderweg want we hebben een druk schema in de ochtend. Als de tandjes gepoetst zijn gaan we lopen. We doen er een klein half uur over voor we bij de Sagrada Familia zijn. Het is nog voor openingstijd en niet heel erg druk. Hij gaat open om 09:00 uur en ik had kaarten gekocht voor 09:15 uur. Het schijnt dat je nu alleen nog maar kaarten online kan kopen. We lopen er eerst omheen en we schieten de ene na de andere foto. Wat een prachtig bouwwerk is dit toch. Een kwartier voor tijd schuiven we aan in de rij. We hoeven alleen de rugtas open te doen bij de security en kunnen dan doorlopen. We lopen de kerk binnen en dan valt je mond open. WAUW, wat een indrukwekkend tafereel is dit. Die glas in lood ramen die met het zonlicht spelen en de vele pilaren van kleur voorzien. In de ochtend zacht geel licht en in de middag rood. (zonsopkomt en zonsondergang). De enorme ornamenten waardoor je even niet meer weet waar je kijken moet. We lopen rond en we maken een paar mooie foto's en een filmpje.

We gaan op één van de vele bankjes zitten en ik lees Frank voor: in 1882 begon de bouw maar een jaar later trok de aannemer zich terug. Toen kwam Antoni Gaudi in beeld. Hij zette al snel het ontwerp naar zijn eigen hand. In 1925 was de eerste klokkentoren een feit. Helaas was dit de enige toren die hij ooit af zou zien. Ruim een half jaar later, 10 juni 1926, werd hij overreden door een paardentram en kwam te overlijden. Een paar jaar voor zijn dood deed hij geen andere projecten meer en woonde in de kerk of te wel bouwput. Hij is begraven in de catacomben waar hij nog steeds ligt. Er is nog een grote brand geweest die ook een deel van de oorspronkelijke bouwtekeningen heeft verwoest. Gelukkig is een groot deel bewaard gebleven. Er zijn tot nu toe een aantal architecten bij de bouw betrokken en de kunst is om het hele project in 2026 klaar te hebben. Gaudi is dan 100 jaar dood. De vieringtoren (de middelste en nog niet af) wordt 170 meter hoog en is omringd door vier kleinere torens. Op de kerk zijn drie fasen uit het leven van Jezus uitgebeeld. Zijn geboorte, Zijn lijden en Zijn glorie. Je kijkt je ogen uit.

Na dit gezegd te hebben gaan we met de lift één van de torens in. We hebben dit bij de tour geboekt. Rugtas in de kluis en met met een gids de linker toren in. Bij het boven uitstappen van de lift zie ik Frank al van kleur verschieten. Hij probeert nog wat treden op te lopen maar naast hem zijn kleine ramen en ziet hij toch weer die hoogte. Voorzichtig teruggeschoven en met de volgende lift weer mee naar beneden. Hij was niet eens de enige; nog twee mensen konden het toch ook niet aan. Ik ga deze tour dus alleen doen. Via een smalle constant draaiende trap loop ik naar een soort brug. Alles is omgeven door netten. Ik maak een selfie en dan zegt een aardig chinees vrouwtje in gebrekkig Engels of ze een foto van mij  moet maken; ach, waarom niet. 😀Ik loop weer in een draaicirkel naar beneden en halverwege maak nog een mooie foto van het uitzicht. Na drie minuten afdalen verandert de wenteltrap in een soort slakkenhuis constructie. Ik had het voor geen goed willen missen. Frank zit keurig op een bankje op mij te wachten en we laten de Sagrada Familia voor wat het is.

Het volgende op het programma is Camp Nou. Dé voetbal arena van voetbalclub Barcelona. We lopen naar het startpunt waar de bus ons naar Camp Nou brengt, althans dat dachten we. We zijn vroeg en pakken onderweg nog een terrasje om een cappuccino te scoren. Er bekruipt ons een vreemd gevoel dat er iets niet klopt en dat blijkt ook zo te zijn. Als we ons melden bij Julia Tours blijkt dat we helemaal niet met een bus daar naar toe gebracht worden. Nee, we moeten daar op eigen gelegenheid heen. Op onze vouchers staat toch echt iets anders. 😠We hebben nog een half uur voor aanvang van de tour en lopen is een uur. De metro nu de beste optie. We lopen in snelle pas naar het metrostation en nemen de rode lijn L1. Na een aantal haltes moeten we overstappen op de blauwe lijn L5. Die overstap was me toch een eind lopen. Het zweet breekt ons uit en de tijd tikt door.......... 8 minuten voor aanvang komen we aan op het laatste station en stappen flink door naar het stadion. Net op tijd komen we aan bij onze gids. Helaas is deze tour niet wat we ervan verwacht hadden. Geloof het of niet maar ook Camp Nou is aan een verbouwing onderhevig. Er komt nog een laag bovenop waardoor er over een jaar of twee 105.000 mensen in kunnen.  Je kan de buitenkant zien maar komt er niet in de buurt. Ze hebben het museum opgeschoven naar de zijkant van het terrein en daar moet je het mee doen. Natuurlijk doen we de tour en zien hoe Barca de nodige cups heeft gewonnen. Ze hebben een soort virtuele arena van 360* gemaakt om wat van de sfeer mee te geven. Dat is leuk om te zien maar je mist toch een deel. Johan Cruijff werd ook hier en daar nog expliciet benoemd, er was zelfs een hologram van hem. Na een uur is ook deze tour afgelopen en zijn we blij dat we een broodje bij ons hebben. Al dat rennen maakt hongerig. We lopen richting de Hop on, Hop of bus waar wij net als de meeste toeristen ook gebruik van gaan maken. Vanaf hier gaat de blauwe route. Je krijgt een headsetje als je voor de eerste keer incheckt. We besluiten de hele ronde te doen die twee uur in beslag neemt en om dat we bij Camp Nou zijn ingestapt moeten we op het eind een paar haltes dubbel doen. We wilde nog uitstappen om het blauwe trammetje naar een uitkijkpunt te nemen maar je raad het al....... ook deze wordt gemoderniseerd. Het is echt de verkeerde tijd dat we hier zijn. We zijn er wel een beetje klaar mee. We googelen de Lidl voor wat boodschapjes en aansluitend de weg naar het hotel. Barcelona is een moeilijke stad om te onthouden. Alles lijkt op elkaar. Net voor de we de Lidl tegenkomen strijken we toch nog even neer op een terras om een welverdiende pint te pakken. Hij glijdt erin en wat smaakt die dan lekker zeg. Bij de supermarkt kopen we wat groenten, vlees en brood. Vanavond gaan we het grillplaatje aan doen op ons dakterras. Deze leent zich daar prima voor. 

Alles kan een mens gelukkig maken; nou, dit diner op het dakterras is er één van. De temperatuur is goed en er is een wolk voor de zon geschoven wat het eten een stuk aangenamer maakt. Samen professorisch afwassen bij de wasbak maakt het feest compleet. We stoppen alles weer in tassen zodat we morgen voor het ontbijt dit alvast weer naar de auto kunnen brengen. Rondreizen vergt toch een bepaalde discipline. Daarna lekker een douche gepakt en om 22:00 uur zaten we aan de koffie. 😉 Morgen geen wekker dan gaan we de rode route met de bus doen, de kabelbaan hier in Barcelona en de rest zien we wel. Zo, dit was best wel weer even een verhaal maar hoop toch dat jullie meegenieten. 

PS: is heb er wat filmpjes op gezet. Ik vergeet dat altijd maar ga er aan denken om dat ook te doen.