Dag 1 t/m 3

17. 18 & 19 december 2016 - Dag 1, 2 en 3 (de reisadagen)

Kia Ora, oftewel welkom in het Maori.

Zo, dit was nog eens reizen naar je bestemming zeg. Natuurlijk was ik ruim voor de wekker wakker want de zenuwen kregen toch weer de overhand ook al had ik zelf wel het gevoel relaxter te zijn dan anders. Dat kan ook niet anders want na anderhalf jaar voorbereiding kan het toch niet meer mis gaan. Kwart voor drie opgestaan, de laatste bagage gecheckt en een kopje koffie met een stukje wikkelkoek gegeten. Nog onze dank daarvoor aan Floris die deze vrijdagavond nog is komen brengen. Kwart over 4 was het dan eindelijk zo ver, Selina bracht ons naar Schiphol en vanaf nu kan onze droomreis beginnen.

Onze bagage bleek 2 kilo te zwaar. Gelukkig zei ze daar niets over en werden de koffers keurig gelabeld en doen wij een schietgebedje dat ze ook allebei in Auckland aankomen. We hadden thuis al het een en ander eruit gehaald omdat ik veel te veel mee wilde nemen. ''Vrouwen'' hoor ik nu een paar van jullie denken! De vlucht naar Londen was een uur vertraagd door hevige mist op Heatrow, maar ach wat zou dat; vanmorgen een mail gekregen dat de volgende vlucht naar Kuala Lumpur een uur later zou vertrekken dus dat moet geen probleem opleveren. Oeps, dat bleek een foutje te zijn, die kist ging helemaal geen uurtje later maar gewoon om 10.00 uur. Mazzel dat we al online hadden ingecheckt anders hadden we niet eens meer mee gemogen. Dat aardige vrouwtje van Malaysia Airlines regelde gelijk ook even dat we tijdens onze laatste vlucht bij de nooduitgang zouden zitten. Lekker veel beenruimte.....
Uiteindelijk toch een uur later uit Londen vertrokken, nog steeds door die mist en na een kleine 13 uur half brak in Kuala Lumpur aangekomen. Dat was raar. We landen hier om 08.00 uur en dat betekent dat je zonder echt geslapen te hebben weer aan een een nieuwe dag begint. Na wat zoeken en navragen hadden we de voucher voor de KLIA express (trein naar de stad) ingewisseld voor een pasje en de handbagage naar de opslag gebracht. De trein naar Sentral Station doet er 30 minuten over. De stad zelf ligt op 75 km afstand van het vliegveld dus da's lekker snel. Onze eerste indruk tijdens deze rit ''wat een vieze oude zooi is het hier''. Grote grijze flats, barakken en overal troep. Dat belooft wat. 

Op Sentral een kaartje voor de Metro gekocht naar de Batu Caves voor € 1.30 met z'n tweeën enkele reis. Op tijd rijden hebben ze hier ook niet uitgevonden en als je toch wat moe bent is wachten op zo'n benauwd station killing. Na een half uurtje met de metro kom je aan bij de Batu Caves. Hier zie je de ene boedha na de andere en de ene is nog groter dan de andere. Voor de ruim driehonderd treden naar een van de grotten staat de grootste boedha van de wereld in goud te pronken. Ik ben wel naar boven gelopen maar voor Frank was dit veel te hoog. Het is vandaag zondag en vreselijk druk, je kan bijna over de hoofden heen lopen. Ook is het hier verschrikkelijk warm. Het kwik geeft 35 graden aan en met de hoge luchtvochtigheid hier zweet je al als je je grote teen beweegt. Ik hoef je dan ook niet te vertellen hoe het hier in die mensenmassa ruikt. Het sterft hier ook van de apen die als je niet oppast je spullen uit je handen jatten. Tijdens het filmen werd ik zelfs bijna aangevallen, ik schrok mij het appenlaz....... Na een uurtje houden wij het voor gezien en rijden terug naar de stad. De tijd loopt ook door dus springen we in de Hop on Hop off bus die ons via de nodige attrakties naar de KL tower brengt. Onderweg nog foto's kunnen maken van de Petronas Towers. Deze zijn verbonden doormiddel van een loopbrug op ... meter hoogte en daar zou je overheen mogen lopen tegen de nodige kosten uiteraard. Wij doen dit niet, de tijd tikt door. Wel gaan we de KL tower op. Dit is een radio/tv toren van ... meter hoog en omdat hij op een berg staat kijk je van boven prachtig uit over de stad. Ondanks dat het iets van heiig is hebben we goed zicht. Ik ben nog even op de glazen plaat gaan staan en Frank maakt foto's. Omdat het hier meer tijd inbeslag heeft genomen dan gedacht zijn we met de taxi terug gegaan naar Sentral. Net als alle vervoersmiddelen waar wij tot nu toe in gezeten hebben piept, kraakt en rammelt ook deze taxi. Nee, deze stad verdient niet de schoonheidsprijs en is wat ons betreft leuk voor 1 keer.

Eenmaal terug op het vliegveld zijn we naar de Plaza Premium Lounge gegaan waar we voor drie uur een lekkere stoel en een  douche hebben geboekt en geloof mij, daar waren we aan toe. Ook kon je hier gebruik maken van een simpel buffetje met heerlijke kip en zat er frisdrank en bier bij en dat voor maar € 23,- pp. De vlucht naar Auckland vertrok nagenoeg op tijd. Na wat gegeten te hebben zijn we als een blok in slaap gevallen. Frank heeft gelukkig iets langer dan ik kunnen slapen en wel 5 uurtjes en da's maar goed ook want morgen moet hij auto rijden en gaat ons avontuur in Nieuw Zeeland beginnen. 

Bovenstaande had ik in het vliegtuig vlak voor de landing geschreven met het oog dit snel te posten. Laat dat snel maar zitten. Eenmaal aangekomen in Auckland bleken allebei de koffers niet meegekomen te zijn. Wij naar de balie van missing suitcases en wat een ellende is dat. 1 Mannetje die vooral geen haast heeft. Ik kon wel janken. Doodmoe van zo'n lange reis en dan dit. Eenmaal aan de beurt kon hij ook niet vertellen waar ze dan wel uithangen. Geen enkel bericht in zijn systeem. Ze sturen ze na zodra ze binnen zijn, waar wij ons ook bevinden. Op de vraag hoe we aan wat noodzakelijke spullen konden komen vertelde hij dat we wat cash geld mee zouden krijgen. In ons geval was dat € 120,- . Klinkt leuk maar we hebben liever onze spullen. Schone kleding zou op dit moment geen overbodige luxe zijn. 

Na de nodige vertraging de auto opghaald wat ook niet vlekkeloos verliep omdat we te laat bij het verhuurbedrijf aankwamen. Ze hadden onze auto al weggegeven. Ze wilde ons een kleine auto in de mik douwen; nou mooi niet. Nu hebben we een bakbeest joh, foto's volgen nog. Het is een Holden SUV. Omdat we een diner in de Auckland Tower hadden besproken en ik alleen maar mijn ''camping smoking'' aan had eerst gauw wat nieuws gekocht. Daarna naar het hotel gereden en ook dat was een hele zoektocht. Spullen op de kamer gegooid. HIHI dat was niet zo veel he en vervolgens de stad in naar de Sky Tower. Prachtig uitzicht en heerlijk gegeten. Morgen hopen we de koffers te zien want naast de kleding en opladers zitten alle boekingen en vouchers van de nodige excursies er in. MORGEN, morgen wordt alles beter.