Lissabon zeker de moeite waard

Wederom heerlijk geslapen. Aanvankelijk zouden we vandaag een tourtje doen met een GoCar, een klein geel karretje met navigatie ware het niet dat we geen van beide een rijbewijs hebben meegenomen; gewoon stomweg vergeten. Volgende keer beter. Er is zoveel te zien en te doen hier dat we geen moeite hebben om iets anders te ondernemen. Na een heerlijk ontbijt gaan we met de metro naar Parque das Nações. Hier vond de wereldtentoonstelling plaats in 1998. Er is hier een winkelcentrum, de nieuwe brug Vasco da Gama, Oceanarium en de Teleferique Kabelbaan, deze nemen wij. We nemen een enkele rit en gaan lopend terug. De kabelbaan is leuk verder valt hier niet zo veel te beleven. We besluiten terug te gaan richting hotel voor een sanitaire stop en dan de 2e wandeling te doen. Deze start bij Praça do Comércio, niet zo heel ver van ons hotel vandaan. Het is een leuke wandeling inclusief tram 28 die bekend staat omdat hij door hele smalle straatjes rijdt. We stappen uit bij de kathedraal van Sé. Deze werd opgericht in 1150 om de overwinning op de Moren te herdenken. Het was de allereerste kerk van Lissabon. Om nog wat extra zout in de wond te wrijven, is deze kathedraal op op exact dezelfde plaats gebouwd waar vroeger de Moorse moskee stond. We lopen langs de Kathedraal omhoog en komen uit bij Castelo de São Jorge. Castelo de São Jorge is het bekendste kasteel van Lissabon op een 110 meter hoge heuvel. Vanuit de burcht heb je dan ook een prachtig uitzicht over de stad. Helaas begint het te miezeren wat het uitzicht niet zo fraai maakt. We lopen over de kasteelmuren en aanschouwen de ruzie makende pauwen die vechten voor een vrouwtje. Nooit geweten dat die beesten kunnen vliegen en hoog in bomen gaan zitten. Na het eten van een broodje vervolgen wij onze wandeling. Deze voert ons langs prachtige terrassen (miradouros) waar we een mooi uitzicht hebt over de oude wijk Alfama. De grootste terrassen, die wij natuurlijk meepakken tijdens onze wandeling zijn Miradouro de Santa Luzia en Miradouro das Portas do Sol. Alfama is een labyrint van steile bochtige straatjes, smalle stegen, bogen, poorten en trappen. Omdat we toch nog wat meer willen genieten van dat prachtige gele trammetje stappen we weer in om de gehele route mee te rijden. Nadat we weer uitgestapt zijn waar we ingestapt zijn vervolgen we onze wandeling door de wijk. Het in ondertussen droog geworden en we besluiten wat te gaan drinken op een terras op plein Rossio.  Officieel heet het plein Praça Dom Pedro IV maar sinds het ontstaan ervan in de middeleeuwen wordt het Rossio genoemd (wat groot openbaar plein betekent). Rossio is een levendig plein midden in de stad en het wordt omringd door terrasjes en winkels. Het is er gezellig en er speelt een bandje Peruaanse muziek. Wel wordt je constant aangesproken door zwervers die geld van je willen en straatverkopers die je zonnebrillen willen aansmeren. 

Eenmaal terug in het hotel gaan we eerst even relaxen alvorens we weer met de Santa Justa lift omhoog gaan. Het is al donker en we hopen hier in de wijk Bairro Alte wat mee te krijgen van het nachtleven. We gaan eten in een Fadorestaurant. Hier wordt Fado muziek ten gehore gebracht, iets wat Lissabon kenmerkt. Traditionele zangers of zangeressen kleden zich in sober zwart, gitaren begeleiden hun gezang. Centraal thema is vaak 'het onafwendbare noodlot'. Het eten is lekker en de sfeer is goed. Na het eten lopen we verder door de wijk. Het valt ons een beetje tegen qua drukte. In de zomermaanden zal er wel meer volk op straat staan. We lopen nog wat door de straatjes in deze wijk en komen dan uit bij Elevador da Gloria, dat gele trammetje dat ons gisteren naar boven heeft gereden. Deze nemen we en binnen no time staan we weer in onze wijk en lopen langzaam terug naar het hotel. Morgenochtend nog naar de markt en dan zit het er alweer op. Tot morgen.