Rondje Jersey

13 juni 2017 - St Helier, Jersey, Kanaaleilanden, Verenigd Koninkrijk

Ze zeggen wel eens dat een ezel zich geen twee keer aan dezelfde steen stoot; nou deze ezel wel. Weer dat uur vergeten en daar kwam ik pas achter nadat ik mijn blog al geschreven had, Frank koffie gebracht had en onder het journaal de tijd kwart over 6 aangaf. Dus het mannetje was ook verplicht vroeg opgestaan. De zon schijnt en de meeuwen schreeuwen er vrolijk op los dus de dag begint al goed. Na het ontbijt gaan we met de auto rondje Jersey. Het eiland meet 16 km van oost naar west en 10 km van noord naar zuid. Het heeft een oppervlakte van 116 km² en een kustlijn van 70 km. Onze eerste stop is Portelet Bay. Na een lange afdaling kom je op een strandje dat beschut ligt tussen de kliffen. De meest herkenbare eigenschap van Portelet's is echter de toren op het kleine eiland net vlak voor de kust. Dit eiland (L'Île au Guerdain) is de thuisbasis van "Janvrin's Tomb", de ronde toren dateert uit 1720. Philippe Janvrin was een lokale zeekapitein maar toen hij terugkeerde in 1721 heerste er pest op zijn schip. Hij mocht niet aan land en al snel na zijn dood op zijn schip werd hij begraven op het eiland en dit is zijn graf. 

De volgende stop is Corbiere Ligthouse. De vuurtoren is gelegen op een rots 500 meter voor de kust. Een verhoogde weg verbindt de vuurtoren naar de kust bij eb. Er is een alarm om bezoekers te waarschuwen als het tij stijgt en de dijk onder water komt te staan. De vuurtoren is 19 m hoog en de lamp staat 36 m boven hoogwater springtij. Hij werd aangestoken voor de eerste keer  op 24 april 1874 en was de eerste vuurtoren in de Britse eilanden gebouwd van beton. Helaas voor ons staat hij nu in de steigers en is het hoog water waardoor we er niet heen kunnen lopen.

Door naar de volgende bezienswaardigheid. Grosnez Castle is een ruïne van een 14e-eeuws kasteel in St Ouen, gelegen in Grosnez in het noord-west hoek van het eiland. Het is een ruïne sinds het midden van de 16e eeuw. Het doel van het kasteel was om lokale boeren te voorzien van een plaats om te vluchten als de Fransen zouden aanvallen. Ook het uitzicht vanaf deze klif is adembenemend. Na hier even rondgelopen te hebben springen we weer in de auto om door te rijden naar Deil's Hole. Een natuurlijke krater langs de noordkust. Het is niet veroorzaakt door een meteoriet , maar waarschijnlijk door het instorten van een grot duizenden jaren geleden. Op de top is er een bronzen standbeeld van een duivel, hij lijdt ons naar Devil's Hole. Het gat is ongeveer 30 m in diameter en 60 m diep. Het constante breken van de golven maakt het tot een soort blowhole. We horen het wel maar kunnen het niet zien. Het is nu na de middag en het water is al aan het terugtrekken. Evengoed een leuke wandeling. De maag begint te knorren en aan het begin van dit pad zit The Priory Inn Devils Hole. Een leuk uitziend restaurant waar we op het terras genieten van een welverdiende hamburger met een biertje genaamd Breda. Omdat ze na de oorlog geen bier meer wilden importeren uit Duitsland werd het alternatief ons Nederlands bier uit Breda. Ze hebben zelfs een licentie om het bier te brouwen.

Genoeg gezeten, tijd om verder te gaan. We hadden gedacht dat we deze tour in een halve dag gedaan zouden hebben maar dat hadden we dus mis. Er is ook zoveel te zien; al zou je alleen een rondje rijden zonder uit te stappen, zit je nog te genieten. Geweldig mooie huizen, strakke tuintjes en smalle straatjes geven dit eiland een romantisch sfeertje. 

Next stop is Bonne Nuit. Dit is een rustige vissershaven met een klein zandstrand bij laag tij, gedekt door vissersboten en hun touwen. Het is zo klein dat we daar gauw uitgekeken zijn. Dus hup, op naar de laatste stop van vandaag.

Gorey harbour met Mont Orgueil Castle op de achtergrond. De haven is een van de drie belangrijkste havens van het eiland, en is gelegen in St. Martin. Vanuit hier wordt vooral gevist op oesters omdat hier hele banken voor de kust liggen. Het is warm dus we besluiten hier en Jersey Icecream te eten. Dit is gemaakt van de bruine Jersey koe die veel meer vet in zijn melk heeft dan andere koeien. Werkelijk heerlijk. We besluiten richting hotel te rijden en de laatste uurtjes van de middag in relaxstand door te brengen in de tuin van het hotel. 

Vanavond hebben we een buffet op het menu. Ietwat summier maar wel voldoende en we hebben zeker geen honger. Gisteren moesten we mega lang wachten op ons drinken, vandaag stonden er drie man klaar om ons te bedienen. Nog even het dorp ingelopen om bij de local pub wat te drinken voor we een eind maken aan deze dag. Morgen gaan we met de boot naar Sark waar we ook weer iets gaan doen wat we nog nooit gedaan hebben maar daarover morgen meer.

Foto’s