Sark

We gaan voor en dagje met de boot naar Sark. Sark hoort ook bij de Kanaaleileinden en is een rustig eiland waar gemotoriseerd vervoer verboden is. De bevolking omzeilt dit verbod door hun landbouwtractoren te gebruiken als transportmiddel. Verder worden de fiets en paard en wagen gebruikt. Het eiland heeft +/- 600 inwoners, is 5,5 km (5x2.5) en men leeft van toerisme en landbouw. Tot zover Sark in het kort.

Gisteren hebben we besloten dat we dit eilandje met de fiets gaan verkennen. Online er alvast twee besteld. Wat we nog nooit gedaan hebben maar wel op mijn bucketlist staat is fietsen op een tandum dus doe eens gek. Om 11 uur vertrekt de boot vanaf de Albert Pier hier in St. Helier dus na het ontbijt lopen we rustig die kant op. Het is al aardig druk als we aankomen en omdat je een uur van te voren aanwezig moet zijn moeten we zelfs nog even wachten tot de boot hier aankomt. Vanaf Jersey is het ruim een uur varen en dit doen we met een snelle catamaran. Als je aankomt heb je twee mogelijkheden om naar boven naar The Village te komen: in een kar achter een tractor of lopend. Wij kiezen voor het laatste ondanks dat het een steile klim naar boven is. Eénmaal boven hebben we het verhuurbedrijf snel gevonden en kan ons avontuur beginnen. Maar voor we daar naar binnen gaan drinken we eerst koffie bij The Mermaid Tavern. Deze Taverne is al net zo klein als het eiland, zo schattig.

Oke, de fiiets. Het is een tandem maar dan wel in mountainbike uitvoering. Wat wij namelijk niet wisten is dat je hier geen verharde wegen hebt, alleen grind en zandweggetjes, nooit niet naar gekeken. Waar zijn we aan begonnen zie ik op een paar gezichten maar we zetten door. De eerste keer is best wel eng. Zeker achterop ook al denk je dat dat relaxt is, nou vergeet het maar. Je kan niet sturen, niet remmen en bent compleet overgeleverd aan de bestuurder. Lachen....... De eerste bocht die we namen hadden we bijna het hele eiland nodig. Ik doe het zowat in mijn broek van het lachen. Onze eerste bestemming zijn de Sark Hedge. Dit zijn 9  'One-eyes giant' stenen die 450 jaar geleden daar neergezet zijn om ene Seigneur van St. Ouen het land toe te kennen. Ze liggen boven op een klif en de weg ertoe is adembenemend maar daar houdt het ook wel mee op. We "springen" weer op onze tandem en rijden verder naar Port du Molin. We rijden dwars over het eiland en als het te stijl wordt stappen we even af. Bij Port du Molin heb je Window in the rock. Een groot gat midden in een rots wat altijd leuk is om te zien en daarna rijden we naar het bovenste puntje, Eperquerie. Waar je ook staat, overal zie je prachtige grillige kustlijn van dit kleine eilendje. En wat een mazzel hebben we met het weer. De zon schijnt volop en het is algauw 25 graden. Tijd om de fiets in te leveren en een terrasje te pakken voordat de boot ons om half 6 terugbrengt. 

Wat kan een douche toch lekker zijn na dit stoffige avontuur. Na een goede maaltijd in buffetvorm hebben we nog lang buiten kunnen zitten en de avond afgesloten met een Irish Coffee. Al met al weer een geslaagde dag. Tot morgen.